makyaj çantamı bulduğumda dünyanın en mutlu insanı olacağım

cilt bakımı yapacağım dedim yüzümü yıkamaya üşendim işte bu ben

insanlar bana nasıl bu kadar pozitif kalabildiğimi soruyor ama bu kadar güzel olmak bir yana bu kadar rahat olabilmek de ayrı bir yetenek

topuklu ayakkabı giymek cesaret işi diyorlar denedim cidden cesaret işiymiş

spor salonuna gitmek yerine yürüyüş yapacağım dedim kanepeye oturdum

insanlar bana hep sorular soruyor ama ben onların cevaplarını bilmiyorum zaten

arkadaşım hep bana diyor ki sen çok tatlısın ama bence çok tatlı değilim

şimdi uyumak yerine bir dizi izlemek en akıllıca şey

en sevdiğim gün yastığımı öpmek ama bazen bu çok garip görünüyor

aynaya bakmıyorum ama yine de kendime kızıyorum bu nasıl oldu diye

arada sırada kendime diyorum ki neden bu kadar çok şey düşünüyorsun biraz rahatla ve boş ver işte o kadar da önemli değil

bazen her şeyin çok karmaşık olduğunu hissediyorum ama sonra aynaya bakıyorum ve o karmaşa tamamen yok oluyor

hayatımda yeni bir sayfa açmaya karar verdim ama o sayfa hâlâ sayfa numarasını bulamadı

ne zaman bir şey planlasam her şey bir kaosa dönüşüyor

makyaj yapmayı unutuyorum sonra diyorum zaten doğal olmak en iyisi

aynaya bakıyorum bazen diyorum ki ben gayet iyi bir iş çıkardım hayatla ama sonra saçım yine beni yanıltıyor

bir gün bir şeylerin değişeceğini umut ediyorum ama aslında hiçbir şey değişmiyor belki de değişmesi gereken sadece benim

dolapta ne giyecek var ne de zaman her zamanki gibi mükemmelim

yürüyüş yapmaya niyetlendim ama sadece yürüyüşe çıkmayı düşünmekle yetiniyorum

arkadaşlarımla buluşmak için plan yapıyoruz ama ben her seferinde bir bahane buluyorum