Senin sevgi dolu kucağında uyuklamak istiyorum. Eğer bu mümkünse tut beni ve bana izin ver.

Geleceğin olduğumu söyledin, şimdi sadece geçmişin miyim?

Bugün adım atmak ve tekrar ayağa kalkmak için cesarete ihtiyacım var.

Sanırım seni boşluk olmadan dolduruyorum, bu açıklanamaz bir his.

Sana sahip olduğum sürece başka bir şeye ihtiyacım yok.

Ne zaman senin kadar masum birini görsem, bir sebepten ötürü ben de gülmeye başlıyorum.

İnsanların kalbiyle oynayan diğer adamlardan farklıyım. Bak, yürü ve gör, bu o sıkıcı çocuk değil. Kim seni daha çok sevecek? Kim daha çok ağlayacak?

Ağlamak istediğinde ya da gülmek istediğinde, kendine yüklenme, olur mu?