Það að eignast börn kennir manni að meta einföldu hlutina í lífinu, t.d. að þurfa skyndilega að fara að stilla vekjaraklukku eftir nokkurra ára hlé.

Fór á bandýæfingu í fyrsta sinn síðan í menntaskóla. Þrátt fyrir alvarlegan súrefnisskort og megnt blóðbragð tók ekki nema korter fyrir hópíþróttaorðaforðann að vakna úr tuttugu ára dvala: "Laglegt!" "Kemur!" "Er ekki Íslandsmót í þessu?"

Stundum er mér svo kalt á puttunum að ég stilli uppþvottavélina á hraðprógram og tek úr henni rjúkandi heitt leirtauið um leið og hún klárar.

"Mamma, má ég sýna þér svolítið hræðilegt í þessari bók? Ekki þetta samt, þetta er bara einhver sem er búinn að missa hausinn..." *Tíu mínútum síðar* "Mamma, ég get ekki sofnað. Ég fæ bara martöð um vondan listamann." Ég skil ekkert.

Hvað þarf maður að verða gamall til að hætta að fá það reglulega á tilfinninguna að maður sé bara að þykjast vera fullorðinn og það sé bara tímaspursmál hvenær það komist upp?

Skrepp í ríkið. Horfi á hilluna. Les orðskrúð um eiginleika fimmtán ólíkra rauðvína héðan og þaðan úr heiminum. Veg og met. Vel vínið með fallegasta miðanum.

Iðunn, 5 ára, var að komast í kynni við Andrésblöð. "Mér finnst Jóakim ekki skemmtilegur. Sumir sem eiga svona mikla peninga hugsa ekki um neitt annað en peninga og gleyma alveg gleðinni."

Hvort er meira áhyggjuefni þegar maður er að kynnast nýjum einstaklingi; að hann sé virkur meðlimur í Miðflokknum eða með netfang hjá Yahoo?

Maðurinn minn á afmæli. Ég hef nýtt þennan dag í stríða honum á 9 ára aldursmun okkar; talað um "kynslóðabilið" og minnt hann á að sum bekkjarsystkini hans séu að eignast barnabörn. Ekki lengur. Ég var að fatta að þetta þýðir líka að hann má hætta að vinna 9 árum á undan mér.

Ekkert land í heiminum hefur eins ótakmarkaðan aðgang að hreinu vatni og Ísland. Þess vegna höfum við tímarofann á öllum almenningssturtum aldrei stilltan á meira en 5 sekúndur.

6 ára afmælisdagur dóttur minnar. Hún: "Má ég fá mér súkkulaði í morgunmat?" Ég: "Já, ástin mín. Þú mátt allt í dag því þú átt afmæli." Hún: "Ekki allt. Ég má ekki drepa neinn."

Leiðinlegt þegar snjóspreyið klárast og maður á toppana eftir.

Nú hafa læknar skrifað upp á hreyfiseðla í nokkur ár. Er enginn byrjaður að skrifa upp á hláturseðla? Fjöldi Austfirðinga sofnar með harðsperrur í spékoppunum í kvöld. Takk Ari Eldjárn. Komdu fljótt aftur.

Sex ára dóttir mín syngur í aftursætinu: "B.O.B.A. - það er bomba. Fýla ekki góða píu, fýla bara bónda." Já, við búum úti á landi.

"Mamma, eru kýr með einkastaði?"

Munið þið eftir öskudeginum þegar allir voru bensíndælur? Ekki? Bara ég? Ó, ok.

Á degi íslenskrar tungu. - Mamma, hvað þýðir „allsnægtir“? - Það er að eiga allt sem maður mögulega gæti þurft að eiga. - Ég er allsnægtir.

Yngra barnið syngur hástöfum lagið „Fyrirgefðu að ég rotaði þig um jólin” eftir Tvíhöfða. Eldra barnið semur orðabrandara um huge-punga (hrútspunga). Jú, takk. Það er bara allt fínt að frétta úr sóttkví.