love islerinde de normallesmeye gidiyor muyuz baskanim

birinin aslında nasıl bir insan oldugunu bütün iliskiniz bittikten sonraki tavrından anlıyosunuz hic sasmaz bu

goz altlarima bakan kes oldugumdan gram suphe duymaz oyle bi cokmusluk

bugun de guzel gozlerimizi bu les dunyaya actik gunaydin dostilerim

sizde durup durup “ay anasini skeyim boyle hayatin” diye yukseliyor musunuz yoksa normal misiniz

anlasilmak biraz da karsi tarafin sizi anlamak istemesiyle alakali bu gercegi bi kez fark edince kimseye uzun aciklamalar yapasin gelmiyo

güçlü olmaya çalışmak beni o kadar çok yordu ki. ağlarken gülmeye çalışmak. düştüğüm zaman zorla kendimi kaldırmaya çalışmak. bana hissettiklerimden bile kaçmaya çalışmayı öğreten hayata çok kırgınım

ihmal edilen her sey ölür, ertelenen sey erteledikce daha da uzaklaşır, yurunmeyen yol birikir

insanı hiç unutamadığı bir gece büyütür

dunyanin en iyi insani bile karsisinda saygili davranan iyi niyetle yaklasan hurmet gosteren insani ezip asagi gormeye meylediyor hemen. bu duzende tutunabilmek icin insanlara kotu davranmak gerekiyor. kendine yakistirip yapamayan da yapayalniz olup gidiyor

basta icimden geliyo sonra burnumdan

ise mi gitsem kendimi mi assam karar veremedigim bir günün daha sabahindayiz

i never hated people for nothing. it's either i hate their response in certain circumstances or i hate how they made me feel.

ozur dilemek, tesekkur etmek, ilk adimi atmak, gerektiginde alttan almak, anlayisli olmak sizi ezik biri yapmaz, egosuz sevip deger verebilen guzel bir insan yapar hatirlatayim bunu

birine asla seni düşünmediği için kızamıyorsun ama dünyanın en kırıcı olayı da düşünülmemek

duzenli olarak her sabah bu sekil yukseliyorum

duygusal yorgunluk diye bir sey var, fiziksel olarak gayet iyisin ama dusunduklerin ve hissettiklerin yuzunden kilini kipirdatacak halin yok

niyeti olmayanın bahaneleri vardır, bu sözü aklınızdan çıkarmayın sakın

kendimi asmaya karar verdim, gunaydin

asabiyet var ama duygusalim