“Ölmek bir şey değil, yaşamamak korkunç.” Victor hugo

“Sadece bedenleri, şekilleri görüntüleri sevenlere ne yazık! Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin, onlara yeniden kavuşursunuz.” Sefiller

Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem.

“Herkes mutlu yaşamak ister, ancak yaşamı mutlu kılan şeyin ne olduğunu görmek konusunda zihinleri kördür,” -Seneca (Bazen düşündüm de…Asıl mesele mutlu olmak değil, mutluluğu tanıyabilmek.)

“Bendeki eksikliğin bazen yalnız sen değil, bütün dünya olduğunu düşünüyorum. #Orhanpamuk#kar

“Yaşam, değerlendirmeyi bilirsen, uzundur.”

Düşünsene;

Bazı kitaplar, her okunduğunda yeniden insanı inşa eder. Ben ikinci yolculuğuma çıkıyorum: Beyaz zambaklar ülkesi.🌱

“Beyaz gecelerin sensizliğinde, Dostoyevski’nin satırlarıyla yol almaya başlıyorum. Her cümlede biraz aşk, biraz hüzün, biraz da kendimiz var…”

Ah Nastyenka, Nastyenka! senin elleri soğuk, benimkiyse ateş gibi sıcak. Ne kadar da körsün Nastyenka.. Ama sana kızamam ben…! 📖 Dostoyevski — Beyaz geceler

Okurken bir cümle içime dokundu: “İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkümdurlar.” Ne kadar doğru bir cümle Yaşamak bazen sadece biraz daha vakit kazanmak gibi.

“ insanın hayalleri bazen sadece yaşamak için değil, dayanmak içindir.” Steinbeck’ in Fareler ve İnsanlar romanını bitirdim. Her sayfası dostluğun, yalnızlığın ve insan olmanın ağırlığıyla dolu.

“İnsanın iyi olmak için akla ihtiyacı yoktur.” - John Steinbeck , Fareler ve insanlar.

Mavi bir gökyüzü, elimde bir kitap. Bazen yaşamak bu kadar sade. Sadece nefes almak değil mesele… Gerçekten yaşamak. Bugün başlıyorum, içimde bir şey bu sayfalarda kalacak gibi.

Derslerin arasınada biraz nefes, biraz edebiyat… Çavdar tarlasında çocuklar’a başlıyorum.📖

“ Kitabı bitirdim…Holden’in dünyasında kaybolmak, onun sorgulayan ve bazen kırılgan bakış açısıyla yürümek etkileyiciydi. ‘Çavdar tarlasında çocuklar’ sadece bir hikaye değil bir his.” J.D. Salinger

“Bazı kitaplar ruhu okşamaz…parçalara ayırır. Ama o parçalarda, kendini bulursun.” — Yeni bir yolculuk başlıyor: Nietzsche ağladığında.🌱

“Her insan bir gün, kendine dokunacak cesareti bulur… Ve o gün artık eskisi gibi olamaz.” 🕯️Nietzsche ağladığında

Okudum bitti. “İyileşmek değil belki ama kendini görmek… işte o en zoruydu.”

Bir kadının sessizliği bazen bir romanın en gür sesidir. Ve ben o sesi dinlemeye başlıyorum. Jane Eyre