Kar yağmasını seviyorum. Büyübozumuna uğramış dünyaya kısa süreli bir masal molası. Eşitleyici bir dinginlik, ihtirassız bir yarınsızlık. Yalnızca şimdi. Ve sessiz.
“Dışardan bakınca belli olmayan zor şeyler yaşadım. Kendime bile açıklayamadığım şeyleri kimseye hissettirmedim. Zaten pek hâlimden anlayan da yoktu. İçimde yaşayıp bitirmeye o kadar alıştım ki gece yanlışlarımla astığım kendimi sabah umutlarımla sarılmaktan hiç çekinmedim.”
Kural 238 : kendini yetiştirmeyi becerememiş, ne istediği de ne yaptığı da belli olmayan ve çıkarlarını düşünerek hareket eden hiçbir insana zaman harcayıp uğraşamayın.
Peşinden gidebilen, düzeltmek için çaba sarfeden seviyordur arkadaşlar. Hatalar olur çoğu zaman telafisi de olur ama özensizliğin ve içten gelmeyenlerin telafisi yok. Burası sevgisizlik, burası aşılmaz.
neden ben hep iyi davranmak zorunda olan,her durumda anlayış göstermek zorunda gibi davranılan kişi oluyorum. neden benim herhangi bir konuda alttan alınmayı bekleme hakkım olmuyor. insanlara çıkarsız ve içten gidince bunlar senin görevinmiş gibi davranıyorlar.o işler öyle değil.