Trenle yolculuk yaparken karşı tarafta Ankara treni gidiyor kulaklıkta Toygar Işıklı sonunda çalıyor bir abla başını cama dayamış düşünüyor tam Yaprak Dökümü sahnesi aklıma geldi.
Ey unutuş kapat artık pencereni,
Çoktan derinliğine çekmiş deniz beni;
Çıkmaz artık sular altından o dünya.
Bir duman yükselir gibidir kederden
Macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
Amansız gecenle yayıl dört yanıma
Ey unutuş! kurtar bu gamlardan beni.