get in the car it’s august

“Normal doğum diye bir şey yoktur!”

Umarım biraz olsun utanırsın.

hayattaki en büyük önceliğim eve gidip uzanmak. her anı bu anı yaşamak için yaşıyorum. her şey bu arzumun yanında bir yan öğe olarak kalıyor.

kariyer anksiyetesi. daha kotu cok az sey var

muhammed nourtani’yi unutma, unutturma

hayır beyaz yaka insan call yapmak istemiyorum. just sorduğum soruya yazılı cevap istiyorum. çok sevgiler.

sırrın benimle güvende kardeşim, dinlemedim seni hiç

Rest in peace 🕊️

sevmedigim her seyi EN NEFRET ETTIGIM SEY diye anlatmaya bayiliyorum her zaman en yuksek perdeden nefret dolu bi elestirmenim

ben hayatimda benim kadar kendisiyle derdi bitmeyen bi insan tanimadim, ne yapsam yetmiyo asla salamiyorum kendimi, benim dusmana falan ihtiyacim yok bana ben yetiyorum

“evin de sana benziyor” cümlesinin tatlı tatlı yanakları var.

zamanında yanlışlıkla toplumun çok önüne geçtiğim için 6 yıldır sabit duruyorum hiçbir şey yapmadan

tamamdır kelimesi olmasa kurumsal iletişim kuramazdım asla ama asla tamamdır

Yanan her ağacın, binlerce dalının, yerde sürünüp kaçamayanın, patisi, toynağı yananın, kabuğunun içinde ölenin, yavrusu var diye uçmayanın, kaçamayanın, tüm mahlukatın ahı üzerinizde olsun. Yedi yorgan parçalayın da ölemeyin inşallah.

pazartesi gunleri hayatimdaki her seyi sorguluyorum, yaptigim isi, hayatimdaki insanlari, yasadigim yeri, yedigim yemegi, izledigim diziyi, guldugum sakayi… pazartesi benim icin boyle bi gun

ben bugün hala kendimle yalnız vaktimi geçiremedim herkes benle konuşuor bir şey dior. istemiyorum

varlığın artık kıymetsizleştiyse yokluğunu da tattırmak, dostluğuna vefa yoksa desteği çekmek, özenle yaptığın görülmüyorsa biraz aksatmak, konuştukların duyulmuyorsa susmak. çare bu. durmak. çünkü bir şeyin mahiyeti yokluğunda ortaya çıkar ve her şey herkese kesintisiz sunulmaz.