۱۸ جولای ۱۹۷۸: «هر یک از ما آهنگ رنج کشیدن خودش را دارد.» - خاطرات سوگواری؛ رولان بارت، فارسیِ محمّدحسین واقف.

جدی من تاحالا کادو ولنتاین نگرفتم دقیق تر بخوام بگم تابحال هیچکس عاشقم نبوده و چقدر برام تلخه این موضوع چون بنظرم عشق قشنگ ترین اتفاقیه که میتونه برای هرکسی بیفته.

انگار ناراحتیامو میزارم توو جیبم، همیشه و همه جا با خودم میبرمشون.

مرسی از قهوه‌ی عزیزم بخاطر وجود داشتنش

آدمای هات Radiohead گوش میدن .

چرا همه مردادشون انقدر قشنگه؟ لعنتیا مرداد من فقط با ترم تابستونی دانشگاه گذشت 😭

نرو بمون بستنی کیم.

شهریور …

خب بعدش؟

شاید واقعا آدم جالبی برای بودن نیستم .

هیچوقت از ابهت این لعنتی کم نمیشه …

مشقاتو نوشتی آقا پسر؟

با من که داداشی شد رفت …

هرچی فکر میکنم نمیدونم‌ با گوشی بهتر عکس گرفتم یا با دوربین حرفه ای و به عنوان کسی که کلاس عکاسی نرفته حس میکنم جالب شد جفتش ولی میتونست خیلی بهتر باشه 🙌🏻

پارت دوم :

- ترست چیه ؟ + :

هیچ معنای عمیقی در رنج کشیدن نیست.

- چطوری ؟ + من حرفام داره از لای دندونام می‌ریزه بیرون - تو چطوری؟ + من مرده‌ی متحرک - تو چطوری؟ +من به هر موجودی جز آدم حسودیم میشه - تو چطوری؟ + من حالم از این آفتاب و امید واهی که‌ تو دل آدما می‌کاره بهم میخوره - تو چطوری؟