این یک هفته فهمیدم چقدر دوست خوب و با ارزش دارم که می‌تونم روشون حساب کنم و روم حساب کنند، و از اندک حال‌های خوب این روزهام پررنگ شدن و عمیق شدن‌ این دوستی‌ها و روابط با کیفیتمه.

اختلاف نظر بود سر impact چسب زدن به شیشه، دو تا شیشه نزدیک هم رو یکیش رو زدیم یکیش رو نزدیم موقع انفجار AB test کنیم.

جهت اطلاع دوستان خارج ایران به واسطه تماس‌هایی که الان دارم می‌گیرم با خانواده‌ها جاهای مختلف ایران، همه میگن اوضاع آروم‌تره و اگر می‌بینید خبر اینا هم کمتره دلیلش اینه، نگران نباشید.

این اندک ایرانی‌های خارج‌نشین که فکر می‌کنن ماها که اینجاییم احساسی هستیم و باید کار و زندگی و خودمون و خانوادمون رو به فاک بدیم تا آخوند بره به محض باز شدن پروازها برگردند به جای اینهمه زر مجانی واسه ما زدن.

من هربار ویدئو از این کمال پنحاسی‌ می‌بینم فکر می‌کنم هوش‌ مصنوعیه.

توی پیام‌های امروزم برای تماس با خانواده‌ها تازه فهمیدم یه سری دوستام از ایران رفتن و خبر نداشتم :)))

اون کارگر روزمزد که هشت روزه کار نکرده و درآمدی نداشته، اینجا نیست. هیچ جا نیست. این آدم‌ها تریبون و صدایی ندارن که بگن داره چی بهشون می‌گذره این روزها. روایتی که از جنگ منتشر می‌شه روایت طبقه‌ایه که هنوز نفسش به شماره نیافتاده.

چه قبلش که دیجی‌کالا بودم چه بدتر الان که تپسی‌ام همیشه باید در طول مسیر به مشکلات و مسائل راننده‌ها پاسخگو باشم.

مفیدترین چیزی که پروداکت منیجری در زندگی یادم داده اینه که هر چیزی تا یه میزانی ارزش افورت گذاشتن داره.

بالاخره تونستم در ایرت تجربه دیدن آسمون و راه شیری در تاریکی مطلق و بدون هیچ آلودگی نوری رو داشته باشم و واقعا باشکوه و شگفت‌انگیز بود. این عکس رو با گوشی گرفتم.

حس می‌کنم یه سیزنم تموم شد و وارد سیزن بعدیم شدم.

در پوزیشن و اسکوپ جدیدم در جهان جذاب جدیدی افتادم و حقیقتا هیجان‌زده و خوشحالم. محصولاتی رو داریم در #تپسی بر پایه AI توسعه میدیم که کم‌نظیر و دیسراپتیوه. واقعا فکر نمی‌کردم هنوز بعد اینهمه سال کار کردن جایی انقدر به وجدم بیاره.

خارج شدن از اپال واقعا عملیات غیر ممکنه، بخصوص اگه بخوای با آسانسور بری پارکینگ.

وقتی خیلی دوری رو می‌خونیم، این چیزیه که از رو استیج می‌بینم.

دوپامینِ وقتایی که کلم چیزه و حوصله ندارم: تصفیه فالویینگ‌هام با تارگت عددی :)

کل مسیر راننده داشت سولوشن‌های پروداکتی و فنی برای تپسی میداد، شاکی هم بود چرا نفرات قبلی چیزهایی که گفتم انجام ندادن و باید برم مستقیم به مدیر عامل بگم. فیچر کولر رو هم گفت از روی ایده من زدن ولی اونم شاکی بود که کامل اونی که گفتم رو نزدن :))

بخوام فقط یه متریک در رابطه و تعاملم با آدما - چه دوستی چه کار - بذارم، میزان اینتگریتیشه، حرمت کلام. چقدر میشه رو حرفش حساب کرد.

امروز یه ویدئو از نگار استخر دیدم یادم اومد توی بچگی کراشم بود، به همراه کتایون ریاحی و افسانه بایگان و خواهر سوباسا. البته در سالهای بعد و نوجوانی جاشون رو به مونا برزویی و هانیه توسلی و اسکارلت جوهانسون دادند و مادر سوباسا.