hayatımı güzelleştiren en güzel detaysın

berbat geçen günümün bitmesi için dakika sayıyorum

kimse sana güzel bir hayat sunmaz bedelini öder kazanırsın

Gösterişe, abartıya, başka birilerinin etkisiyle sarsılabilen temeli olmayan insan ilişkilerine değil; inceden yapılan güzelliklere, nazik duruşa, ağır başlılığa ve çıkarsız sevgiye inanıyorum. Kendi halindeliğe, omurgalı duruşa ve arkası dolu cümlelere inanıyorum.

Birisi için bi fedakarlık yaparsın, günün sonunda sana dönüp “yapmasaydın” der ya, işte benim için bütün film orada koptu..

et tırnaktan ayrılamaz sende anlayacaksın..

kimseyi samimi bulmamaya başladım ya ben neyse günaydın

sahip olduğum en değerli şey kendime duyduğum saygıdır

katilini affeden her insan tekrar ölmeye mahkumdur

insan var insan da ziyan olur, insan var insana ilaç olur… 🌙

vefa bulaşsın yüreğinize bu nankörlükle ömür geçmez

kimsenin ahı kimsede kalmaz, dilinizle incittiğinizi vicdanınızla ödersiniz birgün..

bazen kendini yetersiz hissedersin, yapabileceğini sanarsın, düzelir dersin, alttan alırsın düzelmek kişisel bir eylemdir, bazen kendimizi bile düzeltmezken bir başkasını düzeltmeye çalışmak, kendine yapılan en büyük saygısızlıktır.

kalbimi sıkıştıran hiçbir şeyi unutmayacağım

“Her şeyi tek başına halletmiş olma güçlüğü insanı bazen bir bankta hüngür hüngür ağlatıyor. Ardından, bir kedinin başını okşarken bile mahzun bakıyorsun etrafa. Çok güçlü olmak da yenilmektir bazen. İnsan bazen, en dik yokuşları aşıp bir düzlükte yere yıkılabilir, olabilir.”

kendine yaslanmak diye bir yer var.. taşı da ben, tuğlası da..