ถ้านี่ไม่ใช่นักศึกษาปีหนึ่งคณะวิจิตรศิลป์จอมเอาแต่ใจที่ชอบแต่งเติมล้ำไปยันพื้นที่ของคนอื่น ถ้านี่ไม่ใช่บุคคลที่ฝากรอยส้นเข็มในทุกที่ก้าวเข้าไป ถ้านี่ไม่ใช่โคอาล่าขี้เมาที่จะขอกอดแน่น ๆ สักที ถ้านี่ไม่ใช่คุณหนูจอมเย่อหยิ่งที่พร้อมเชิดหน้าใส่ทุกคน แล้วใคร?

อีกเป็นอาทิตย์ จนตอนนี้คนนั้นกลายเป็นลูกค้าประจำไปแล้วละมั้งซึ่งเชฟก็แอบเห็นดีเห็นงามด้วย หากวันไหนเขาอยู่หลังครัว ที่พอจะมีเวลามาหน้าร้านก็มักจะเจอคนนั้นหยักคิ้วหลิ่วตาให้ ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะ แต่สำหรับเขาที่ไม่ค่อยจะคิดเรื่องความรักเท่าไหร่จึงไม่ค่อยได้สนใจ

⠀⠀⠀⠀ ⠀ #แชร์เฮ้าส์แสนกลคนประสาท ชายหนุ่มประคองอเมริกาโน่ก้นแก้วสู่ชั้นดาดฟ้า สวมหมวกผืนผ้าสีดำระย้าตามส่วนสูง ลักษณะมันคล้ายหัวมังกรอย่างเพลิงนิล เดินย่ำลงที่ใดก็สัมผัสปลายผ้าได้ทุกครั้ง แม้จะรู้สึกคล้ายคลึงกับผู้คุมวิญญาณก็ตามแต่ ⠀⠀⠀

( เป็นช่างทำผมที่ทำกับข้าวได้นิดหน่อยตะหาก )

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ปลายเท้าชะงักลง เมื่อกวาดสายตาพบเห็นกลุ่มลูกโป่งหลากสี บ้างก็แปะยังผืนเพดาน บ้างก็ปล่อยทิ้งให้ปลิวตามสายลม พลันสังเกตเห็นใครสักคนก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ใกล้บาร์ ถึงอย่างนั้นก็ปรี่เดินไปยังมุมโซฟา เหยียดปลายเท้า ขณะชำเลืองมองหนึ่งในสมาชิกของพื้นที่แห่งนี้ ⠀⠀

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ “ให้ผมช่วยไหมครับ” ดูจากส่วนสูงของเธอ คาดคะเนด้วยสายตาแล้วคงไม่มากไปเกินกว่าร้อยหกสิบเซ็นเห็นจะได้ “ช่วยแปะด้านบนให้หน่อยได้ไหมคะ” โฬมรับคำ หยัดลุกขึ้นจากที่ รับเอาลูกโป่งมาไว้ในครอบครอง ⠀⠀

lost in connection, seek for affection

⠀ ✦ 𝑭𝒐𝒓𝒆𝒏𝒔𝒊𝒄 𝑫𝒊𝒂𝒓𝒚 ✦ ⸺ บันทึกนอกบันทึก โดย คีน มุน ⠀⠀ ❝ ที่นี่ไร้ซึ่งเสียงคร่ำครวญ ปราศจากคราบน้ำตา ยังเพียงหลักฐานคู่การตีความ ที่บางครั้งแม่นยำยิ่งกว่าความทรงจำของมนุษย์ ❞ ⠀

มันก็ต้องมีผ้าด้วยปะ? อีวอนน์ที่คิดแบบนั้นหอบผ้าที่คุ้ยออกมาจากห้องเก็บของชั้นล่างออกมาเพื่อมาปูโต๊ะ น่าเสียดายที่ไม่ได้มีผิาหลากหลายขนาดนั้น ผ้าห่มหลากสีถูกพาดไว้บนโซฟา บ้างก็พยายามพับให้เป็นรูปสัตว์เหมือนในโรงแรมแต่ก็ได้ก้อนขยุกขยุมมาแทน

“เราควรมีโต๊ะวางของเพิ่มไหมคะ เอาไว้วางของกิน” ว่าจบก็นั่งคิดว่าจะไปขโมยโต๊ะใหญ่ ๆ มาจากไหนดี มีผ้าสีดำผืนใหญ่พอให้คลุมโต๊ะแล้วแต่ยังไม่มีโต๊ะเลย “คุณเฟอรีนคะ” อีวอนน์ยืนวาดแขนกว้างเกป็นการบอกว่าอยากได้โต๊ะพับหรืออะไรก็ได้ใหญ่ ๆ ประมาณนี้พอจะมีไหม

ปฏิทินในเดือนกรกฎาคม 📍 พวกคุณสามารถไปสนุกกับกิจกรรมประกอบการโรลได้ตามอัธยาสัย ( อ้างอิงจากข้อมูลจริงจ่ะ )

#แชร์เฮ้าส์แสนกลคนประสาท “ห้ามพูดจาไม่ดีกับคุณมินตราะครับ หากทำไม่ได้ หยุดพูดเดี๋ยวนี้!!”

“Leave me alone, b*tch. I wanna have fun.” #แชร์เฮ้าส์แสนกลคนประสาท cw: sexual content implication, trauma response, cheating, curse words, toxic relationship, abuse🔞

⠀เธอซุกตัวอยู่ท่ามกลางของความหนาวเหน็บของลมฝน ยินเสียงกระทบหลังคาคลอเคลียราวกับบทเพลงสามัญทั่วไป สายตากวาดมองเนื้อหาในหน้าหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น ประโลมฝ่ามือยังศีรษะลูกเหมียวในปกครอง ปลายสายตาปรากฏเกมกีฬาเดือดพล่านไม่ต่างคนข้างกายแม้แต่น้อย

⠀ปรินทร์ทิ้งทุกสิ่ง เว้นเสียแต่เสียงปลายสายที่คอยส่งเสียงหยอกล้อเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย นอกจากฐานะ ‘แฟนหนุ่ม’ ของเธอแล้ว เขายังเป็นถึงคู่พนัน เปิดสนามได้ไม่เท่าไร คนปลายสายก็ชวนพนันบอลเสียแล้ว มิหนำซ้ำยังทำท่าทีอ้อร้อ ชวนให้หมั่นไส้อยู่เรื่อย ถึงปลายสายจะเป็นสารินทร์ก็เถอะ

“แล้วนี่อะไร” “ต๊อกบกกีไง” พรพระพายนิ่วหน้า สุดท้ายก็ยอมเก็บหนังสือยังชั้นวาง สู่อารามความสนุกสนานทั้งปวง “อากาศหนาว ได้กินอะไรร้อน ๆ ก็คงจะดี พี่ก็เลยสั่งมาให้หนูไง” ปรินทร์เอ่ย เนื้อความค่อนไปทางเอาอกเอาใจอยู่สักหน่อย ทำมาพูดดีเฉยเลยนะไอ้คิว ! !

ปฏิทินในเดือนสิงหาคม 📍 พวกคุณสามารถไปสนุกกับกิจกรรมประกอบการโรลได้ตามอัธยาสัย ( อ้างอิงจากข้อมูลจริงจ่ะ )