Bir bahar düşlüyorum; çiçek açmış hayallerimle.

Keşfedilmemiş bir gezegen kadar uzaksın kendinden.

Bazı güzellikleri görmeye gözümüz yetmez. “Gönül” işte bunun için vardır.

Baharın gelmeme gibi bir huyu yoktur.İlla ki gelir.

Kötü niyetle iyi murada varılmaz.

İnsan huzurlu olmayı seçtiği yerde iyileşir,kalbinin sükûnet bulduğu yeri yurdu bilirmiş…

Her kalp kendi içindeki çiçeğin kokusunu verir.

İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir.Gerçeğin mayası gözle görülmez.

Güzel niyetler, güzel hayallere; güzel hayaller, güzel bir hayata dönüşür.

Mutlu olmayı bilenin gecesi bile güneşli…

Koşmasan da olur,belki yazgın yürümektir.Belki yürümek, yetiştirir seni yazgına.

Mesafeyi muhafaza edemediğimiz her münasebet, ruhumuzda derin yaralar açar.

İnsanlar kendi kusurlarından başka her şeyi biliyorlar.

Kısa bir ömür için, sonsuz endişeler taşımak israftır.

Öyle aniden güzellikle ve kendiliğinden…

Güzel bildiğimiz ne varsa dört elle sarılmalıyız, o kadar…

İnsanın aklı bahar olunca fikri çiçek açarmış.

Hayatta herkesin bir sınavı var, benimki benim

Gönlümü yoran yerlerden usulca çekildiğim yaştayım…

Koşmasanda yetişirsin şayet yazıldıysa.