aylardır büyüdüm mü yoksa ağır bir depresyon içerisinde miyim bunu çözmeye çalışıyorum, inanılmaz ketumlaştım, hiçbir hayalim yok, eskiden heyecan dolu biriydim artık hiçbir şeye heyecan duymuyorum. beni bu hale getiren herkese teşekkür ediyorum.

bana söylenmek için geç kalınmış cümleler kurulacak arkamdan

Söylenecek bişey yok dandiksin

Bu yolda beraber yürürüz sanmıştım. O yürüdü ben kaldırıma çöküp sigara yaktım.

O savaşta ikimizde vurulmuştuk ama ben senin yarana koştum

kaldığım yeri unuttum, kandığım sokak hala ezberimde

Seni bi sabah güneşiyle unuttum bitti.

görebileceğiniz en renkli insandım ben, siz siyahımı seçtiniz

+ dinlediğim her şarkıdasın, kendine hep bi yer açmışsın.

Ona bakarken bütün yaralarımın kapandığını hissediyordum.

Çok eskiden rastlaşacaktık

aslında konuşmandan belli kaliten ama sen yinede anlat kendini

"Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde."

yanlız kendime güvenim, tek dostum gölgelerim

bu saaten sonra sana olmadığın bir fotoğrafta kaybettiğin her şeyi görmek yakışır

Sen hatırlamazsın Ben unutmam

ben o meseleyi kendime bile acmiyorum artik oyle diyim