En sağlıklı ilişkiler, dostluk zemininde filizlenenlerdir. Aşk orada sadece bir duygu değil, iki ruhun aynı ritimde yürüyebilmesidir. Birlikte gülmek, susmadan konuşmak, susarken de anlaşabilmek… Gerçek bağ, aynı yerde olmak değil, aynı yerden bakabilmektir... #psikoloji

İnsan doğası, “çaba harcayarak elde ettiğine” daha çok değer verir. Sen her şeyi baştan verirsen, karşı taraf senin yerine o çabayı kendi içinde üretmez. Böylece “şans verilmiş” gibi değil, “hizmet alınmış” gibi hisseder. Ve bu da kaçınılmaz şekilde nankörlüğü besler. Sana

Bir kadının en büyük kırgınlığı, sevilmemek değil… Seviliyormuş gibi yapılıp anlaşılmamasıdır. Yoruldum der, "abartıyorsun" denir. Susar, "neden uzaklaştın?" denir. Anlatır, "yine başladın" denir. Sevgi ister, "yetmiyor sana" denir. Ama kimse bilmez ki… O kadın en çok, kendi

Haksızlığa susmak, yangını seyredip ısınmak gibidir. Bir an için korur sanırsın, sonra ne varsa kül eder. Zulüm, en çok sessizlikle beslenir; çünkü itiraz edilmeyen her adaletsizlik, haksızlığa her boyun eğiş, zalime cesaret, adalete ihanettir...

Travma, bir fırtına gibidir. Herkesin çatısı aynı değildir. Kimi fırtınada sarsılır ama ayakta kalır, kimi en küçük rüzgârda bile yıkılır.. çünkü temeli zaten zayıftır. Bazısının evi sağlamdır ama çatlak oluşur, zamanla onarılır. Bazısıysa dışarıdan sağlam görünür ama içten içe

Travma, bir fırtına gibidir. Herkesin çatısı aynı değildir. Kimi fırtınada sarsılır ama ayakta kalır, kimi en küçük rüzgârda bile yıkılır... çünkü temeli zaten zayıftır. Bazısının evi sağlamdır ama çatlak oluşur, zamanla onarılır. Bazısıysa dışarıdan sağlam görünür ama içten içe

Zihniniz bir evdir... Dışardan göründüğü kadar geniş değildir, her duvarı yıllarla örülmüş, her odası bir hatıra, her eşya bir sınırdır... Ama siz herkese buyur ettiğinizde, bu ev zamanla bir bekleme salonuna döner... Kimisi ayakkabısıyla girer, kimisi yüksek sesle konuşur;

Narsistik partnerler genellikle ilişkinin merkezinde olmak isterler. Zamanında ilgi, tam dozda hayranlık, sorgusuz sadakat beklerler. Ama en küçük eleştiri, en ufak bir sınır… onları savunmaya değil, saldırıya geçirir. Çünkü kırılgan benliklerinin üzerine örttükleri o büyük

Narsistik ilişkilerden kurtulmak; savaşarak değil, kendini suçlamayı bırakıp, sessizce kapını kapatmakla başlar. Çünkü bazı insanlar seni sevmek istemezler... sadece senin içindeki sevgiye sahip olmak isterler. Ve sen sevginin yönünü değiştirene kadar, hep aynı boşluğu

Narsistik ilişkilerden kurtulmak; savaşarak değil, kendini suçlamayı bırakıp, sessizce kapını kapatmakla başlar. Çünkü bazı insanlar seni sevmek istemezler.. sadece senin içindeki sevgiye sahip olmak isterler. Ve sen sevginin yönünü değiştirene kadar, hep aynı boşluğu

İnsan, hem Auschwitz’i hem Mona Lisa’yı yaratandır. Bir yandan çocuklara masal anlatır, bir yandan savaş çıkarır. Bu kadar çelişkili, öngörülemez ve kendini kandırma becerisi yüksek bir varlık asla genellemelere sığmaz.. İnsan bir deniz olsaydı, yüzeyi dingin ama derinlikleri

Türkiyenin kanayan yaralarından birisi de kumar bağımlılığıdir. Kumar bağımlılığı, paraya değil ihtimale bağımlılıktır. Kazanma ihtimali dopamin salgılar, kaybetme ise “belki döner” umudunu. Beyin, sonuçtan çok heyecana bağlanır. Ama mesele para değildir, boşluğu doldurma, güç

Bahçen ne kadar güzel olursa olsun... Her güzel bahçe mutlaka kelebek çekmez. Ne kadar sevgiyle ektiysen ek, ne kadar özenle büyüttüysen büyüt, yine de bazı kelebekler senin bahçene uğramayabilir... Çünkü ilişkiler sadece senin kalbinin açıklığıyla değil, karşıdakinin yönüyle,

Narsisizm, büyüyememiş bir çocuğun yetişkin bedeninde sıkışıp kalmasıdır. Öylesine kalın savunmalar örerler ki, iyileşmeyi bile tehdit sanıp reddederler. Ve en trajik olanı şudur: Onları kurtarmaya çalışanlar, genellikle en çok incinenler olur..

Sakinlik, bir sonuç değil; bir öğrenme sürecidir... Aslında sinir sisteminin yeniden eğitilmesi süreci diyebiliriz buna.. Özellikle travma yaşamış biri için sakinlik “boşluk”, “tehdit” ya da “terk edilme” gibi kodlanmış olabilir... Bu yüzden kişi huzuru ister ama huzurun içinde

Terapi, kişinin kendine kurduğu görünmez mahkemeyi fark etmesiyle başlar.. Değersizlik inançları, eski savunmaları ve otomatik tepkiler sorguya çekilir... Bu yüzleşme, sadece geçmişle değil, gelecekle de ilgilidir. Çünkü gerçek iyileşme; kim olduğunu değil, kim olmak istediğini

Bazen en büyük sevgi, yaklaşmak değil, geri durmaktır. Ruhu fırtınadayken, başkasını o fırtınaya çekmemek.. Bugün içimde karanlık var ve seni o karanlıkla gölgelemek istemem... Çünkü sevgi sadece birlikte olmak değil olmadığında bile koruyabilmektir... Gerçek olgunluk budur..

Eğer çocukken yoksullukla büyüdüysen, sadece “azla yetinmeyi” değil, “çok istemenin ayıp olduğunu” da öğreniyorsun... Eğer sürekli başkalarının lütfuna kaldıysan, bir gün kendi emeğinle kazandığında bile “bu benim hakkım mıydı?” diye içten içe rahatsız oluyorsun... Ve en

Yas zayıflık değildir, bedenin kendini iyileştirme yoludur. Birini kaybettiğinde hissettiğin acı, sevginin hâlâ orada olduğunu gösterir... Yas tuttuğunda vücudun sakinleşir, sinir sistemin dengeye gelir. Ama bastırırsan, bu acı yıllarca içinde kalır ve seni içten içe tüketir..