باید یه پاور بانک سبک و کوچک هم بخرم. این یکی هم خراب شد! از پیشنهادات سازنده‌تون استقبال می‌کنم. سایزش خیلی برام مهمه چون تو دستم پر وسیله‌ست و همین‌جوری سقوط می‌کنن از دستم.

«پروانه جون» معلم دبستان بود. تنها معلمی بود که بچه‌ها به اسم فامیل و خانم فلانی صداش نمی‌کردن. تو راهروی مدرسه گاهی می‌دیدمش و واضح و روشن تو ذهنمه با این که شاگردش نبودم باهام سلام علیک می‌کرد و می‌گفت پروانه صداش کنیم. پ.ن: بیژن نجدی که معرف حضور همه هست. لازم نیست من بگم.

من فقط اسمش رو دیدم یاد تر‌وماهام افتادم :)) بازنده حقیقی ماییم.

با عکس‌های آبان وسط تایم‌لاین یادم افتاد باید امروز اجاره خونه بدم و هنوز کار قبلی رو تسویه نکردن. عالی شد.

هوا یه جوری کثافته از چشمام اشک میاد و می‌سوزه.

از لحاظ روحی که در توانم نیست و از لحاظ زمان هم وقت ندارم که برم دنبال سیم‌کارتم. فعلن فقط به صورت آن‌لاین و پاره وقت در دسترسم.

به نظرم خیلی دارین رو ایلان ماسک حساب می‌کنید. من اکانتم رو وقتی ساختم که توییتر فیلتر نبوده پس باید ایران رو نشون بده ولی می‌زنه آمریکا. یوزرنیمم یک بار عوض شده چون اول به اسم وبلاگم اکانت رو ساخته بودم ولی می‌نویسه هیچ وقت عوض نشده. تو ۳خط، دو تاش غلط بود :))

آیا امیدی به بهبود هوا هست یا قراره به مرگی دردناک گرفتار شیم؟ من از دیروز سردردم خوب نشده و ظاهرن خوب نخواهد شد.

خواهرم یه پیرهن پسندیده بود و گفت اینو فکر کنم سفارش بدم. گفتم خیلی قشنگه. گفت اگه دوستش داری، تو بگیر. گفتم: عزیزم.. اینو می‌خوام یک بار بپوشم که بعدن ازت می‌گیرم :))

این آینه به چه کار کسی می‌اومده و چه کمکی می‌کنه به کسی که کندن و بردن؟ جز آزار پاسخ دیگری ندارم!

وب‌سایت جدیدمون با دستیار هوش مصنوعی و تسهیل پرداخت، تبلیغات محیطی تو ونکوور و کمپین شب یلدامون، همگی با هم و خیلی زود! باماجان! برای بابا و مامان جان‌ها 🪁

خوشبختانه سرعت اینترنت یاری نمی‌کنه و هر سایتی باز می‌کنم انقدر زمان‌بر می‌شه که خرید یادم می‌ره و صفحه رو می‌بندم.

امروز صبح وسط کلاس دینی از خواب بیدار شدم :))

داشتم بدو بدو چندتا کار رو باهم انجام می‌دادم یهو احساس کردم تموم شدم و برای امروز بسه. نشستم دیگه.

پرسیدم مشخصاتی ازش دارین؟ گفت قراردادش که به اسم یکی دیگه ست. سیم‌کارت و کارت بانکی رو یکی دیگه براش گرفته. (هم‌کار ۱۸ساله‌ام که هفته‌ی قبل گرفتنش و انگار هیچ‌وقت نبوده.) فعلن به عنوان شهروند درجه دو، دل خوش کنم که هنوز قرارداد به اسم خودمه و به انکار حضورم نرسیدیم.

همون لحظه که آسمون آبی و ابرهای سفید رو داری بالای سرت می‌بینی، تو افق تا چشم کار می‌کنه دود و کثافته و هوا نیست.

بین این سیم‌کارت سفیدها من فقط از دوستمون با اکانت پرایوت تعجب کردم و نفهمیدم چرا و چه‌طور؟ خیلی عجیب بود برام.

رفتم از عابربانک یه پولی رو پایا کنم و یادم نبود تهش کد میاد به سیم‌کارت :))))

وایسادم عکس بگیریم به مناسبت تولدش، دیدم قدش ازم بلندتر شده 🥺 حالا هر روز دارم می‌بینمش ولی یهو قدکوتاه شدم انگار :))

سرویس ۳:۵۵ میاد دنبالم و قراره فردا با برنامه‌ی فشرده‌ای که داریم، سرویس شیم :))