eninde sonunda konuşmanın ya da susmanın hiçbir şeyi değiştirmediği bir gün geliyor. öyleyse susmamak için bir neden yok.

“beklenen geç geliyor; geldiği sırada insan başka yerlerde oluyor.”

😭

daha adil bir dünya mümkün.

zaman zaman kendimi fantastic mr. fox sandığım olabiliyor

önde zeytin ağaçları arkasında yâr sene 1946 mevsim sonbahar önde zeytin ağaçları neyleyim neyleyim dalları neyleyim. yâr yoluna dökülmedik dilleri neyleyim.

gökteki yıldızlar kadar sayısız ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları anladım farkınız yok koparılmış başaktan! alın bu gözleri benden, alın bu yüreği artık utanıyorum yaşamaktan.

seni seven oğlan neylesin malı

"İnsan nelere alışmaz ki…" Zaten hayat [...] alışmak değil miydi? En sevdiğimiz mahlukları bile kaybetmeğe alışmıyor muyuz? Günlerce, aylarca, senelerce görmemeğe, mutlak, kat’î bir gurbet içinde yaşamağa alışmıyor muyuz? ahmet hamdi tanpınar

yine akşam oldu attilâ ilhan üstelik yalnızsın sonbaharın yabancısı

seçkin bir kimse değilim bağışlanmamı dilerim

yûnus der ki hepisinden iyice bir gönüle girmektir

wovon man nicht sprechen kann, darüber muß man schweigen.

sometimes you just don't want to.