kendimden bile kaçtığım yerlerde arıyorum seni

yalnızdım ama bir kente yürüyen ordu gibiydim

geçmiş geçerken bize de geçirmiş

her insan dünyaya neden geldiğini sorar, ben seni gördükten sonra daha sormadım

ya sonuna geldiysek?

ne olmuş yani sen öyle evden fazla çıkmıyorum diyince sana ev olmak istemişsem

senin ışığına herkes koşar ama karanlığından bir ben kaçmam

sen bana yasaksın ama ben sana tutsağım

romanın arasından düşen eski manitanın vesikalığı... buruk bir bakış.

arasan da bulamazsın bulunmak istemedikce

ben karanlıklar içindeyim, benim için zor yaşamak. Sana kendimden eksilterek bir kaç tutam sevgi vermişsem eğer, kıymetimi bil lütfen. Ben kendime bile yetemeyen biriyim çünkü..

Seninle birdik,sen gittikten sonra yarım kalmadım fakat hiç tam olamadım.

"biliyorsun, seni sevdim. bir gün kör kalsaydın da severdim. ellerin olmasaydı mesela. ellerin olmasaydı, sen bile kendini sevmezdin oysa."

hiç ısınmayan vücudum sen dokununca yangın yeri

aynı anda içimi hem cız ettiren hem de huzur dolduran o anıların bendeki yerini bir bilsen benimle geçirmediğin her saniye için kendinden nefret ederdin.. o geçen her saniye için benim kendimden ettiğim gibi...

sabah kahvaltısı 3 sigara

sizin gündüzleri korkarak gezdiğiniz sokaklarda biz geceleri köşe başında dişlerimiz kasılana kadar çekirdek kola yapıyoruz

sevgi herkese bir kere bahşedilir ve sen o hakkını bende değil bir başkasında harcamışsın gibi

insanlar sizinleyken değil ayrıldıklarında karakterlini belli ederler

öyle gider gibi bakıyorsun yüzüme, çığlık kıyamet bir ağıt yükseliyor tüm uzuvlarımdan.