"Zor dönemden geçtiğimi bildikleri halde bana dahada kırıcı davranan insanları hayatta unutmam."

Canımı yakan insanlar bir gün benden af dileyip "Hakkını helal et" diyecekler. "Yer gök şahidim olsun ki." Canımı yakan hiç kimseyi affetmeyeceğim...

Ben her zaman çok sevmenin yeteceğini düşünürdüm. Size çok sevmenin yetmediği yerden yazıyorum. Öğrendim ki; Güzel sevmek hiç bir şeye yetmiyormuş. Bunu bana güzel sevdiğim biri öğretti.

"ve ölümün saati yok, sana çok değer verdiğimi, aklımdan hiç çıkmadığını ve seni çok sevdiğimi sakın unutma.."

Birini sevmek kolaydır ama, birinin ardından sessizce sevmeye devam etmek cesaret ister..

Bir gün ölürsem hiç kimse mezarımın başına gidip ağlamasın..Çok severdik demesin.. Çünkü sevmediniz.. Çok gece öldüm ben ama hiç biriniz görmediniz..

Bu kadar genç yaşta aile sorunları, travma, istikrarsız ruh sağlığı, güvensizlikler, kaygı, kendini suçlama ile uğraşmak hiç de kolay değil...

İşte ben o son kusura baktım.. Ve defteri kapattım.. "Zamanı geldiğinde herkes yaşattığını bizzat yaşayacak.. "Ne eksik, ne fazla..."

İşte ben o son kusura baktım.. Ve defteri kapattım.. "Zamanı geldiğinde herkes yaşattığını bizzat yaşayacak.. "Ne eksik, ne fazla..."

Her ailede kurban edilen bir evlat vardır. Ne yaparsa yapsın, kimseye yaranamayan...

çok üzülüp seni aramıştım, açmamıştın. neye üzüldüğümü unuttum da sana ulaşamadığımı unutamıyorum.

Ailenden hiç beklemediğin sözler duyup bir daha onlara ailenmiş gibi bakamama hissi...

Ben o kadar "Elimden gelenin fazlasını yapan biriyim ki" birşeyler buna rağmen olmuyorsa olay BENLİK değildir.

"İçim senden başkasını almıyordu Şimdi senide almıyor öyle Soğuttun beni her şeyden ve her şeyimden.."

Biri var, ona bin kere veda ettim, bir kere ondan gidemedim. Her gece bu sefer bitti dedim ama uyuduğumda rüyamda buluştuk..

Beni darda bırakanları bir gün Ziyan edeceğim, Az daha kabarsın, Şu dağın dumanı.

Bir kere de bana "sen rahat ol ben hallederim" denilmedi. Ne varsa kendim hallettim, yine hallederim.

Psikoloğum "bu acı bitsin istemiyorsun çünkü bu sana ondan kalan son şey." dediğinden beri iyi değilim.

Ne zaman beni üzen bir şeyi dile getirsem tartışmanın sebebi ben oluyorum. Hiçbir zaman hissettiklerim için bir özür duymadım sadece verdiğim tepkiler için suçlandım.

"saçlarımın okşanmasına sımsıkı bir sarılmaya ve uzun bir sessizliğe ihtiyacım var."