Bir kavaklı atasözü: Ne demüşük yaa biz ne yapmuşuk

kimseye kin ve nefret duyacak kadar kendimi yoramam herkes yolunu bulsun benden uzak bi sekilde

Kötüyse bile benim kötüm der geçerim

Senin bir havan var beni asıl saran o

Nerde kaldın diye soran arkadaşıma yoldayım dedikten sonra benim evden çıkış şekli

Ben kendimi utandırırım siz beni utandırmayın.

Uyum sağlamış olmam doğru yerde olduğum anlamına gelmiyor

Akıllı aklına danışıncaya kadar deli ırmağın karşısına geçermiş

Mutlu olmak için bu kadar çok çaba göstermek zorunda olmamız beni çok yoruyo artık ya.

Herkesle uyuşmaya çalışmak, her düşünceye yer açmak medeniyet değil ezilmişlik göstergesi.

Ah benim her şeye inanan enayi kalbim..

Kendime çok üzülüyorum hiç istediğim gibi olmadı

Taht aslanın bahtıdır

Ben hep kafamı dinliyorum