Fuarda Eloğlu,Özel,İlhan,Meriç,Edgü imzaları çıktı karşıma ama hiçbiri 182 yaşındaki bu güzel kadar heyecanlandırmadı.Kitabı fuar dışı aldım .Ya zevklerimiz değişti ya da biz değiştik :)
Bir yanda parçalanmış teknem durur,
Sert tütünüyle gün bir yanda.
Kara yakındı önce, hem çok yakındı,
Elimi uzatsam tutardı ama
Yalnızlıktır denizin tek yasası,
Bütün ölüler unutulur,
Yaşayanlar kalır tek başlarına.
Canlılığı devam eden, ruhu olan kitapları seviyorum.Ortaya çıkan Ziya Osman’a imzalı kitaplardan sadece bu kitabı görünce heyecanlandım.Eşine ve çocuklarına olan sevgisi satırlardan içimize geçen ‘Mesut İnsan’ ruh arkadaşım. Küçük Saba’lar Orhan ve Osman. Ve Nihal Yalaza Taluy 💐
Ama sessizlikten başka ne bulmuşlar
Önemsiz bir iki anıdan başka
Ya insan kılığında ya da bir dekor taşkınlığında
Sorarım ne bulmuşlar
Çoktan yeni bir umuda dönüşmüştür onlar da
Anılar.
bense
anlamış değilim böyle maceralardan
ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur
yalnız
coşkunluğu karşısında içlendiğim şadırvan
nüfus cüzdanımda tuhaf
ekmek damgası durur
benim işim bulutlar arşınlamak gün boyu
etin ıslak tadına doğru
yavaş yavaş uyanmak
Hayatın hediye ettiği ‘an’lar var.Maddi çoğu şeyden daha değerli olan.İhsan Hoca’nın karşılaştığımız anda sarılması hediyeydi.Kitapları okuduğum zaman hayal bile edemezdim.Unutmam ama kendime hatırlatma olsun burada dursun gerisi faso fiso