here we go

insanların kötülüğü karşısında şok olduğum bir hafta geçiriyorum. hiç bu kadar bu ülkeye dair olan umutlarımı kaybettiğim bir dönem hatırlamıyorum. gelen yeni nesil de zehirlenmiş bir zihniyetle geliyor. çok yazık.

bu arada bu hesapta dilimin kemiği olmayacak, dün tam olarak buna karar verdim.

her geçen gün burası facebooklaşıyor, facebook’ta yine izole kalabiliyorduk ama burada insanların aptallığı gözümüze gözümüze giriyor.

yaşlandıkça herkesle arkadaş olabilmeye başlıyorsunuz bence burada asıl sıkılan genç taraftır. nedense olaya hiç ilişki gözüyle bakamadım. ilişki dinamikleri hakkında bir yorum yapamayacağım ama.