yüzeyin altında oluşan gizli bir üzüntü, dert, açıklanamayan bir hüzün

Hakiki fakirlik, kalbin fakirliğidir

Hakiki olmayan bir dünyada sorumluluk bilinciyle yaşamak

“bedelini acıyla ödemediğin sevinç, değersizdir”

Kendine inanmayan hep yalan söyler

“Üç çeşit zeka grubu vardır; biri kendi kendisini kavrar, diğeri diğerlerinin kavradığı şeyi anlar, üçüncüsü de ne kendi kendisini ne de diğerlerinin kavradığı şeyleri kavrayabilir.”

“Oysa yenilik, yarın daha fazlasına sahip olabilmek için bugün fedakarlık etmek demekti.”

“hakikati ancak inanmayarak ve kuşku duyarak yakalayabilirsiniz”

“benim heveslerim kursağımda kalmakla ünlüdür”

“sıfatları kaldırırsan geriye gerçekler kalır”

“Su kendine gittikçe genişleyip derinleşen bir kanal açar; ve akmayı kesip sonra tekrar akmaya başladığı zaman, önceden izlemiş olduğu yoldan gitmeye devam eder.”

“Galiba hepimizi yitirdiğimiz insanın yasını tutuyoruz.”

“Sabır, zamanın kaçınılmaz akışıyla korkmadan yüzleşebilmektir. Hayatın günlük rutini içinde ebediyetin parıltılarını hissetmek.”

“Tevazu, eşyayı kullanmakta olduğu kadar, dili kullanmakta da bir mücevherdir.”

Hissetmek gerçeği muhakeme etmek için gereklidir, ama yeterli olmaz.

Dünyayı anlamak söz konusu olduğunda, değerlere sahip olmayan gerçekler olamaz.

“Hüzün bize hayatın kırılganlığını, dünyanın faniliğini, şeylerin gelip geçiciliğini öğreten görkemli bir misafirdir.”

“inançlar eylemlerimizin yalnızca ufak bir bölümünden doğrudan sorumlu olsalar da sorumlu oldukları eylemler en önemli olan ve yaşamımızın genel yapısını belirleyen eylemler arasında yer alır.”

“Uygarlık düşünmeden yapabileceğimiz operasyonların sayısı artırılarak ilerler.”

“Bilgeliğin ana ilkesi bozulmuş düzeni onarmak değil, var olan düzeni korumaktır.”