Herkes işine geldiği gibi

Geç tamamlanan, aslında hiç tamamlanmamış olanın kılığıdır.

Hayal kırıklıklarını cebinde taşımak, adımlarını ağırlaştırmaktan başka işe yaramaz; bırak ve hafifle.

Bir saniye erken ya da geç… Bazen sadece zaman değil, kader de yön değiştirir.

İnsan, sustuğu şeylerin toplamıdır.

Yan yana oturan insanların arasında, bazen bir şehirden daha büyük uzaklık vardır.

Kelimeler çoktur ama niyet yoksa anlam yoktur.

Eksilmek bazen yokluk değildir; varlığın artık aynı anlamı taşımamasıdır.

Hak yiyen, aç kalmasa bile doyumsuzluğa mahkûmdur.

Görünüşte aynı soruyu soruyoruz ama içimizde aradığımız cevaplar bambaşka.

Bir bakışın taşıdığı ihmal, bin kelimenin bırakamadığı yarayı bırakır.

Eksilmenin en ağır hali, varlığın hâlâ oradayken yok sayılmaktır.

Kaderin yazdığına acele etsen de yetişemezsin, sabrın bıraktığına da engel olamazsın.

Haklı bir kelime, bin yalanın yükünü taşır.

Kendi payına düşeni sorgulamayan, yarasının sahibini yanlış yerde arar.

Hakkı eğip bükenin, sonunda kendi sözü kırılır.

Dürüstlüğün yükünü kaldıramayan, bahanelerin arkasında ömür tüketir.

Terazisi eğri olanın, haklısı da suçluya yazılır.

Güven bir kere eksildi mi, kalan her şey fazlalık gibi görünüyor.

Yanlışı sahiplenmek, yanlıştan daha büyük bir yanlış yaratıyor.