Yaşadığımız yeri, taşıdığımız kalbi, kurduğumuz hayalleri bizden başka kim güzelleştirebilir ki? Neye, nasıl bakarsak sonunda öyle düşünür ve ona dönüşürüz.
İnsan idrakte çok aceleci. Kimi sevinçler, büyük belaların habercisi. Kimi belalar da daha büyüklerini savurmak için geliyor insanın başına. Neyin neden olduğunu anlamak için sade bir akıl yetmiyor. Zamana ve de kalbî bir bakış açısına ihtiyacımız var.
Doğan Cüceloğlu ne güzel diyor:
“Bir kitap, bir roman, bir hikaye , bir şiir okuduktan sonra okuduklarımız aklımızda kalmasa bile asla aynı insan olmayız."