ankara’da durduk yere börek tarifiyle karşılaşabilirsiniz

cantama bakin

en büyük tehlike mayıs ayı bence. çok sinsice yaklaşır, depresyonu da kederi de tetikleyerek size azabı yaşatır. dışarısı güneştir, yazın gelişinin ayak sesleri vardır üstelik; bu yüzden sizde bir problem olduğunu düşündürüp daha da tükenmiş hissettirir.

içim patlıyor. sığamıyorum.

espri yapmak, gülerek yaşamı tolere etmek. anlatmamak için kahkaha atmak. bir mekânın, kalabalığın en eğlencelisi olmak ama yalnız kalınca daha da sahte ve tek başına hissetmek. kederin üstünü annenin ördüğü danteller ile kapamak.

“daha yetkili, daha havalı, daha iyi” olmak için her türlü kılığa girenler ve bunun için yanında duranları itenler.

annemin anneler günü analizi… çok haklı

bir öğretmenim ve asla değerli hissetmiyorum. sistem sizi tam olarak da görmek istediği şekilde gösteriyor: değersiz. bu yüzden şiddete, hedef gösterilmeye, her şeyin sorumlusu olarak atfedilmeye açık bir hâldeyiz.

bana ilk defa okuma listesi hazırlandı. şanslı hissetmekten ölmemek elde değil.

olmaktan korktuğum yerdeyim… sendeyim

öylesine öksürürken arkadaşımın heimlich manevrası yapmaya çalışması

“insanın en ağır yükü, gerçekleştiremediği potansiyeli.”

nova norda’yı üzeni allah kahr-u perişan eylesin çünkü bu albümle o da bizi üzdü open.spotify.com/album/6JGm2XiX…

anneyi bir salt anne olarak algılamak değil de bir kadın olarak algılamaya başlamak; onun tutkularını, arzularını, sevinçlerini ve yaşamdaki varlığını görmek. edouard louis, bu kitabında anneyi varoluşsal bir birey görünür kılmayı mümkün etmiş. bu bir hesaplaşmadır. okuyunuz.

ne güzel fotoğraf ya.

bana hediye alın çabuk

richard osman, hedefi bulmayan kurşun

derste duygudurum bozukluklarını anlatırken öğrencilerimin sürekli “ayy ben buuu” demesi… arkadaşlar evet ben de ayy ben bu kısmına katılıyorum

borgna’nın ithafları hep çok güzel. bir de “ruhun yalnızlığı” kitabında şu ithaf var:

instagram’daki “ithaf ediyorum!” adlı sayfamı twitter’a da taşıdım. e beklerim.