Bünyem artık hata yapan kimseyi kaldırmıyor hemen siliyorum

Temiz bir camdan bakıp herkesi ve herşeyi temiz sanıyorum

Sen varsın ya tüm çiçekler, çiçek açar artık

Şarkılar bazen düşündüklerimizi hissettirir

Bi kahvenin kırk yıl hatırı varsa kırk yıl beraber içmeliydik

Uzun uzun anlatmak geliyor içimden

Bir taraf göremiyorum hayatımda sağlam kalan

Kırıldığım bir söze gün boyu aklımdan çıkmamasi olayını aşamiyorum

Gerçekten seven insan kaldı mı?

Geçmez dediklerimin izi bile kalmadı

İnandığım herşeyın yalan olduğunu birgün görüyorum

Neden hiç derdi yokmuş gibi gülümser insanlar

Herkesın ağzında hep bir bahane

Güven bittiği an soğukluk giriyor araya

Bazen hiçbir şey olmadan yorgun oluyor insan

Hiç kimse ilk tanıdığın gibi kalmıyor.

Bazi gereksiz insanlara boş vakit ayırmışım

Bir insana kırıldığını anlatmak çok zor

İçten içe yorulduğumu hissediyorum

Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm?