"-Seni seviyorum. +Nerede? Göster. Sevgin nerede? Göremiyorum, dokunamıyorum, hissedemiyorum. Duyabiliyorum, bazı kelimeler duyabiliyorum ama bu basit kelimelerle bir şey yapamıyorum." Closer (Mike Nichols, 2005)

- neden böyle üzgün görünüyorsun? - çünkü sen bana kelimelerle konuşuyorsun, ama ben sana hislerimle bakıyorum. pierrot le fou 1965

”istediğin zaman ışığı söndür. senin karanlığını da tanır ve severim.”

İyi bir terapide merak vardır. Hasta da terapist de merak eder. Merak hala keşfedilmemiş olanı bulmaya yönelir. Orada ki ilişkinin devamını mümkün kılar. Duygusal ilişkide de merak yoksa karşıda ki zihinde tutulmaz, bir bakıma artık ölüdür.

psikanaliz anlamaktan ziyade teşhiş etme yoluna girdiğinde irtifa kaybetmeye başlar

aslında ikisinde de mutluydu, birisinde gerçekten mutluydu, birisinde ise sadece mutluydu

Roma ve Viyana’da guzel yemek yiyeyim diye az kalsin ucagimi kaciriyordum. Yemek tutkusu olanlar beni anlayacaktir

İnternet, hiçbir şeyden keyif alması mümkün olmayan bir kitlenin, birilerinin keyif aldığı şeylerde şansını deneyip bir kez daha hayal kırıklığına uğramasının öfkesini keyif alamadığı şeyleri karalayarak çıkarma yeri.

ben eşyaya tapmıyorum. Kitap altı üstü çizilsin diye var. Karalayınca içim eriyor böyle ohhh

Bu siteden tanıdığım, her şeyi bilmek isteyen, sürekli başka konular üzerine okumalar yapan, bunları paylaşan, iştahı hiç bitmeyen insanlar var. Bilmemekten, anlamamaktan, umursamamaktan, kayıtsızlıktan tiksinen bu insan tipine hayran olmamak mümkün değil. İyi ki varlar.

lise hayatım beyoğlu’nda geçti. arkadaşların ısrarıyla bir ara kadıköy’e takılsak da şunu unutmayın, kadıköy’deki günler aklınızda kalmaz, hikaye yaratamazsınız, insanı numuneliktir. beyoğlu’nun sokaklarında ise görmesini yaşamasını bilene hikayeler saklı.

“Bir şeyin yokluğu, onun yokluğunu göstermez.”

Ilişkideki en önemli komponent bu sanırım: Iki kişinin derinlemesine sohbet edebilecek bir dostluk kurabilmesi. Yeter şart değildir ama gerek şarttır. Yeter şart değil çünkü arzu ya da tutku olmaksızın ancak arkadaş olursunuz (thank you Captain Obvious) Bunlardan biri bile

Mesleki hastalığım şu: Izlediğim filmleri, okuduğum kitapları ya da dinlediğim şarkıları, psikanalitik açıdan (istemsizce) yorumluyorum.

Akşamüstü bir anda bastıran gök gürültüsü ve yağmurun ardından herkes evine çekilmişken ıslak ve boş Beyoğlu sokaklarında yürümenin güzelliği.

zaman degirmenini durdurmak kolay degil

-enfes muzelerini gezmek, -lezzetli yemeklerini deneyimlemek - farkli insanlarlarla konuşup farkli kültürleri deneyimlemek -üniversitelerde var olan seminerlere gidip, akademik anlamda beslenmek ve bunlarin cogunu da story atmadan yapmak -konsere gidip,iyi deneyimler yasamak

“Ücret almıyor olsaydık, bize gelip hakikatlerini emanet eden bütün öznelerin dramına, Atrée ve Thyeste' in dramına dahil olurduk. Bize allahlık (sacré) hikâyeler anlatıyorlar ama para ödedikleri için biz kutsal (sacré) ile kurban (sacrifice) düzeninde yer almıyoruz. Herkes

iyi fikirler sizin mahallenizden degil diye fikirleri cancel etmeyi tahmini ne zaman birakacaksiniz ya?? asiri ahmakca duruyor…

Çok yazık bu şehre