Hayalim: Dünya sevgi, dostluk, kötü olmayan insanlarla dolsa. Herkes dışarıda oyun oynasın, gezsin eğlensin, güçlü olalım. Yaşamayı anlamlı kılan en önemli ve güçlü duygu sevgidir. insanlığın başlangıcından bu yana, insanların varlığını sürdürmesinin yegane sebebi sevgidir.

Sevgi ile açılmayacak kilit, aşılmayacak dağ, anlatılmayacak söz var mıdır? Özünde sevgi tohumları olmayan hangi çiçek büyür, hangi iş başarıya ulaşır? Tüm inanç sistemlerine göre yaratıcıya giden yol sevgiden geçer. Bebeler sevgi ile büyür, dünya sevgi uğruna döner.

İçimizdeki insanlıktan her gün biraz daha uzaklaşıyoruz. İnsanlar giderek bireyselleşiyor ve bencilleşiyor. İnsanların bir birini görmek bile istemediği bir dünyada yaşamak, nasıl bir insana güç verebilir ki?

Bir nevi bataklık gibi değil mi bu dünya denilen yer. Çırpındıkça batıyoruz çıkışı olmayan derinliklerine. Sevgiydi, aşktı, saygıydı, sadakatti derken hiç bir şeyimiz kalmıyor en sonunda.

Bir insanın değerini anlamak için onu kaybetmeyi beklemeyin. Öldükten sonra verilen değerin bilinen kıymetin hiçbir önemi yoktur. Kimse sizin, ölenlerin arkasından yaptıklarınıza bakmaz hayattayken yaptıklarınıza bakarlar. Sevdiklerinizi sımsıkı tutun.

Ne yaparsanız yapın bir insanın hayata bakış acısını asla değiştiremezsiniz. En zor insan, kendi yanlışlarını doğru zanneden insanlardır. Siz ne kadar doğru bir yolda olursanız olun, onun penceresinde hep yanlış yoldasınızdır.

Ah be hayat! Dışımız gülerken içimiz paramparça, gülmek var iken hep ağlıyor bir tarafımız. Kimine çok yakınız kimine uzak, kimi mecburiyetimiz kimi ise vazgeçilmezimiz şu hayatta.

İnsan için sevmek ve sevilmek nimetlerin en güzelidir. Sevgi insanın en zarif ve en aydınlık halidir. İnsan kalbi ile hayatta tutunur, kalp severek ve sevilerek hayat bulur.

Sevgi, zengin, fakir, büyük, küçük, dindar, dinsiz, her insanın ortak değerlerinden biridir. Sevgi öyle bir kavramdır ki, sadece insanları değil, kainattaki bütün canlı varlıkları kuşatır. Çünkü SEVGİ kainatın mayasıdır.

Hayatınız çok kısa. Özür dilemek isterseniz şimdi dileyiniz, gülmek isterseniz şimdi, sevmek isterseniz şimdi, yaşamak isterseniz şimdi yaşayınız, yarın geç kalabilirsiniz.

Unutmayın! Unutturmayın! Hayat sınav değildir. Sınanmak hayatın içindedir. Bu hayatta hepimizin, hayattan alacağı bir tat hayata katacağı renkler vardır, en çok da çocukların ve gençlerin.

Karşısındaki insan ona tevazu gösterdikçe, taleplerini kırmadıkça, her dediğini kabul ettikçe bütün bunları aptallığından yaptığını sanıyor. Oysa değer vermek aptallık değildir. Ve öyle bir an gelir ki insan verdiği değeri geri almasını da bilir.

Sevimli bir çocuk yüzüydük hepimiz. Büyüdükçe değişti yüzümüz. Çocuklar gibi sevgi doluydu yüreğimiz saf ve temiz. Büyüdükçe katılaştı taş oldu yüreğimiz.

Hiçbir canlı başka bir canlıya eziyet etme hakkına sahip değildir. Hayvan sevgisi insan sevgisini besleyen en önemli kaynaktır. Hayvanlara dokunmayın onların dilleri yok ama bazı insanlardan daha merhametli ve sadıktırlar, çünkü sahiplerini asla satmazlar.

Unutmayalım! Merhametin olmadığı bir toplum merhamete muhtaç duruma düşer! Merhamet duygusu olmayan insan “gerçek insan” olabilir mi? İnsanları sevmenin temelinde hayvanları, bitkileri ve doğayı sevmek vardır. Bunları sevmeyenler insanları da sevemezler.

Para için yaşıyoruz, Para için eğitim görüyoruz, Para için birbirimizi kırıyoruz, Para için birbirimizi çiğniyoruz, Sevgiyi hayatımızdan çıkardık ve yerine ben merkezli menfaati yerleştirdik. Sevgi olmadıktan sonra, daha çok paranız olsa, daha çok malınız olsa, ne olur?

HAYVAN SEVMEYEN, İNSAN SEVEMEZ. Hayvan sevmeyen, insan da sevemez! Doğayı sevmeyen, insanı da sevmez. UNUTMAYINIZ Kİ! Hayvanlara, doğaya sevgi çocuklukta başlar. Bu sevgiyi yetişkinler elleriyle yok edebilir ya da sevgiyi büyütebilir. Ne olur SEVGİYİ büyüten olun.

Çocuklar ölmesin, öldürülmesin, kelebekler gibi ateşe atılarak yanmasın, bedenlerine ve ruhlarına kötü eller dokunmasın, onlar bizim geleceğimiz. ÖLMESİN İNSANLIK Kİ; YAŞASIN ÇOCUKLARIMIZ.