ช่องไฟที่ครูสอนให้ฉันเว้นตอนเขียนหนังสือ ช่ อ ง ไ ฟ ที่ คั น ห น้ า เ ล น ข ว า เ ว้ น ต อ น ช ม เ ร่ ง ด่ ว น ทำให้ฉันต้องเหยียบเบรกตลอด เอาดีๆ พี่!

“แกๆ สิ่งที่ชั้นได้เรียนรู้ก็คือ เราไม่ได้สำคัญกับคนอื่นขนาดนั้น” “อะไรนะ อ๋อ เออๆ ดีแล้วแก เออนี่ ที่เรานัดกินข้าวกันวันนี้อะ ชั้นไปไม่ได้แล้วนะแก พอดีต้องไปให้อาหารแมวที่บ้าน” “อ้าว! แต่แกแพ้ขนแมว” “อ๋อ อันนี้เป็นแมวออแกนิกแก ขนไม่ทริกเก้อภูมิแพ้ บายๆ นะแกนะ”

“แม่คะ แม่คงฝันอยากเห็นหนูสวมชุดครุยสักครั้งใช่มั้ยคะแม่ หนูจะพยายามค่ะ“ ”ไม่หรอกลูก แม่เคยเห็นตั้งแต่อนุบาลแล้วไง ตอนบัณฑิตน้อยอะลูก“ /มันต่างกันด้วยเหรอลูก

สงสารคนเดี๋ยวนี้จัง ที่ต้องคอยเข้าไปหาประเด็นให้อินฟลูมาด่า เขาไม่ได้มีคนมาด่าให้ฟรีๆ บ่อยๆ แบบเราเหรอ #คอนเทนท์อวด

ถ้านัดเจอกับเพื่อนวัย 20 อย่าถามเรื่องความรัก คนแอบชอบ ฯลฯ เพราะเพื่อนจะพูดไม่หยุด ท่านจะไม่ได้กลับบ้าน วัย 30 อย่าถามเรื่องงาน เจ้านาย เพื่อนที่ชอบ/ไม่ชอบ บรรยากาศท็อกซิก โอกาสไปนอก วัย 40 อย่าถามเรื่องสุขภาพ หมอนรองกระดูก ไขมัน น้ำตาล การผ่าตัดเล็กที่หมอแนะนำ ฯลฯ

“ลูกค้าสองท่านนะคะ” “ไม่ใช่ครับ 1 ท่าน กับ 1 มัน ครับ” /ปรายตาไปทางเพื่อนตอนท้ายประโยค

❌ เชื่อเอไอมากเกินไป ✅ เชื่อคอนเทนท์ติ๊กต่อก ✅ เชื่อข่าวสารทางไลน์ ✅ เชื่อข่าวพาดหัวต่างๆ ในเฟซ

ความงามที่ไม่เรียกร้องความสนใจ เป็นความงามที่แพ้ #แต่งหน้าด้วยสีทาบ้าน

เก็บช่วงเวลาดีๆ ของคุณ ไว้กับตัวคุณเอง บ้าง /me กด hide

สิ่งที่ค้นพบในวัยหลัง 40 : หยุดพยายามสร้างคาแรกเตอร์ได้แล้ว ถ้ายังมีเวลาว่าง ก็เอาเวลาไปสร้างมวลกระดูกดีกว่า

หลังจากเรียกแห้วว่า สมหวัง เรียกการเปิดร้านว่า เปิดล้าน วงการค้าขายของไทยจะทำอะไรกับคำศัพท์อีก? เรียกเงินทอนว่า เงินเพิ่มพูน?

“แม่คะ ทุกวันนี้เราจะหาได้มั้ยคะ คนที่ทำอะไรน่ารักๆ เป็นธรรมชาติ แล้วไม่ตั้งกล้องถ่ายมาโพสต์อะค่ะ” “มีสิลูก แต่พอเขาไม่ตั้งกล้องแล้วเอามาโพสต์ หนูก็เลยไม่เห็นไง” /ตอนเด็กๆ แม่ก็อุ้มหนูระวังมาก ไม่เคยทำตกเลยนะลูก /กังวล

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา เพราะ “ไม่ว่างจริงๆ” (ศรัณย์รัชต์ ดีน 2549) แล้วอย่ามาบอกให้บริหารจัดการให้ดีกว่านี้ เพราะแม้แต่ “หนึ่งนาทีของเรา…” ก็ยัง “…ไม่เท่ากัน” (เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์ 2538)

“บางยิ่งกว่าที่เคยมีมา บางจนคุณใจเต้น“ ”แท็บเล็ตรุ่นใหม่?“ ”เปล่า เล่มวิจัยของฉัน“

A เดียวที่ฉันได้ในเทอมนี้ เป็นสายพันธุ์ของไข้หวัดใหญ่

เพื่อนฉัน: “แกๆ ฟังเพลงนี้สิ นึกถึงพี่นักร้องที่ตายไปเลยเนอะ ฮือ” “หนังเรื่องนี้แกต้องดูนะ ชั้นร้องตั้งแต่ฉากแรกจนกลับถึงบ้านเลย” “นิยายเรื่องนี้สุดยอด พระเอกตาย นางเอกตาย ลูกนางเอกอกหัก จะไปโดดสะพาน แต่ต้องรอคิวอีกคนให้เขาโดดก่อน ชั้นชอบมากกก”

“คนเรานะคะ 1. เรียนรู้จากผู้รู้ คนมีประสบการณ์ คนประสบความสำเร็จ เป็นแบบอย่างให้เราได้ 2. พาตัวเองไปอยู่ท่ามกลางคนคิดเป็น คนมองไปข้างหน้า 3. น้องไม่ต้องเชื่อพี่นะคะ น้องต้องเรียนรู้เองค่ะ” “จริงๆ ถ้าดูจากข้อ 1,2 แล้ว ข้อ 3 ไม่ต้องบอกก็ได้นี่คะ” “เอ๊ะ?” “เอ๊ะ?”

เบื่อมาก ไม่มีไรทำ อีกนิดเดียวจะถึงขั้นเปิดอ่านและฟังคอนเทนท์แนวให้ความรู้ สังคมการเมือง ที่เรากดแชร์มาจริงๆ แล้วนะ

เธอรักพ่อแม่เธอแค่ไหน? เธอเคยใส่ใจที้จะเรียนรู้มั้ยว่าน้องไรอัลเป็นใคร?

เธอรักพ่อแม่เธอแค่ไหน? เธอเคยใส่ใจที่จะเรียนรู้มั้ยว่าน้องไรอัลเป็นใคร?