Sana “bundan iyisi, Şam’da kayısı” edasıyla öğrenilmiş çaresizlik aşılamaya çalıştıklarında o kayısıya olan inancın kuvvetiyle ilerleyerek kurtar kendini.

fiziksel açıdan , mental açıdan ve daha ne kadar açı varsa tüm açılardan yoruldum.

Yaş aldıkça gerçek dostunuzun kim olduğunu anlamaya başlarsınız. mesele sadece sizi en uzun süredir kimin tanıdığı değil; önemli olan sizi kimin gerçekten gördüğü, duyduğu, anladığı, takdir ettiği, desteklediği ve sevdiğidir.

Merak etme, birden bire işlerin düzelir. Allah kâdirdir.

biri bana kötülük yapıyo mesela ben ona yapmıyorum cünkü halim olmuyor ve bi de ne gerek var

Belli bir yaştan sonra aile evinde yaşamak, anne baba ne kadar iyi olursa olsun olmuyor. Çünkü aile dediğimiz şey anne baba ve çocuktan oluşur. O çerçevenin içine yetişkin bireyi koyduğumuzda çatışma kaçınılmaz oluyor.

aşırı merak ettim. Bu kadar etkileşim alması tesadüf mü acaba ? Karşıma çıkıyor sabahtır.

aradığı tek şey sakin bir hayatta huzur dolu bir nefesken onu bile bulamayanlarla aynı taraftayım.

şu benim dünyayı ateşe verme çabalarımla, karıncaya basmama hassasiyetimi ne yapıcaz

💙🍂🍁

yapamazsın diyecekler , inanma. İçindeki şarkıyı susturacaklar, sesini kısmaya çalışacaklar. Sen iç sesine güven. Atandım arkadaşlar atandım 🎉🎉🎉🎉

yapamazsın diyecekler , inanma. İçindeki şarkıyı susturacaklar, sesini kısmaya çalışacaklar. Sen iç sesine güven. Atandım arkadaşlar atandım 🎉🎉🎉🎉

iyileşmek bazen böyle gözükebilir

“ Bir yaş daha büyüdüm, bir o kadar da güçlendim. Her mücadelem beni ben yaptı, her adımım bir hikaye yazdı. Zorlukların içinden geçip yeniden doğmak, hayallerime sımsıkı sarılmak bana çok şey öğretti. Bugün hem geçmişime hem de geleceğime teşekkür ediyorum. İyi ki doğmuşum!”

her bayram çikolata kâğıtlarını düzeltirken “ama yazgısını çokomel kâğıtları gibi tırnaklarıyla düzeltemiyor insan” dizesi de yanımda oturur.

her bayram çikolata kağıtlarını düzeltirken “ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi tırnaklarıyla düzeltemiyor insan” dizesi de yanımda oturur

💙

Şımarık insan görünce eskiden sinir olurdum. Bir arkadaşım dedi ki: “Yok ya, onların anne babası çocukken bol bol övmüş. Bizimkiler ‘şımarırız’ diye iki güzel sözü bizden esirgemiş. Onlar normal, biz biraz eksik büyümüşüz.” O an sinirlenmeyi bırakıp hayatı sorguladım.

Me

atandıktan sonra ilk kez köye geldim. 💙✨ Öyle güzel bir his ki. Kaçtığı yerlere içi rahat dönmeyi. Allah herkese nasip etsin. Bir hayaliniz varsa peşinden gidin. ✨