Over Interstellar Om in de novelle waaraan ik schrijf nergens uit te glijden - ik begeef me in een verhaalwereld waar ik nog nooit ben geweest - lees ik van Henry James ‘wat Maisie wist’ en van Paul Auster ‘het spinsel van de eenzaamheid.’ Henry James (1843-1916) wordt

Over voorlezen Nu zei Thomas Mann al eens dat hij het herlezen van De Toverberg noodzakelijk achtte, zoveel weet u vast. ‘De tweede keer leest u meer dan die eerste,’ beweerde hij. Dat voorlezen telkens leuker wordt, kind na kind en kleinkind na kleinkind ‘tijdens het

Over Etty Hillesum ‘In duizend zachte armen’ heet de bundel waarin citaten, opwellingen of een enkele uitroep van Etty Hillesum uit haar verzameld werk zijn opgenomen. Dankzij dit bundeltje kan de lezer elke dag van een heel jaar een enkele gedachte van de vele die Etty

Over Pasen In het Concertgebouw, ga ik - voor het eerst in weken - niet naar de Matthäus maar naar Mendelssohns Symfonie nr. 2 in B, op. 52 Lobgesang. De grote zaal stroomt vol zoals vroeger de kerk van Doorn. Dat ik het niet droog zal houden weet ik dan nog niet, evenmin

Over doelen Deze vrijdag begon zoals alle dagen, met lezen. Het is 05.00 in de ochtend. Mijn wekker hoef ik allang niet meer te zetten, ik word vanzelf in dit voornemen wakker Voor wie mij kent, ik lees elke ochtend van 5.00-6.00 en over de dag verspreid nog enkele malen zo’n

Over een houten vloer Dit wil er gebeuren wanneer ik, na drie jaren bewoning van mijn studio, het aandurf om een - demontabele - houten vloer te laten leggen. Mijn Martin Visser (bank) en z’n kornuiten - de tafel, de stoelen en al het over de jaren gespaarde meubilair, moeten

Over herhalen Toen de kindjes laatst op visite waren, - de studio staat dan in seconden op z’n kop - nam op een onbewaakt moment, een van hen een potlood op en tekende een lijntje om de hagedis. Het kindje wees me er even later zelf op, ‘kijk Omi, dit heb ik gedaan.’ Ik vind

Over de gevolgen Hoe de literatuurapotheek tot stand kwam? Terloops zou het enige juiste antwoord moeten zijn. Of gaandeweg, ook dat antwoord voldoet. Even dertig, kort na een scheiding, woon ik in een dorp, de avonden alleen, de kinderen op bed, - de vensters van de

Over een oefening ín nederigheid Dan is het mei en dan draag je een vest en je brandt de haard en je schrijft een novelle en je docent zegt ‘afstuderen jij,’ en ‘kan best, sla jij maar een jaartje over.’ En de schrijversvakschool zegt ‘nee, nee, daar komt niks van in, eerst het

Over veranderen Omdat de vrouw wier leven ik beschrijf zich niet een, twee, drie blootgeeft - ze verhult haar geschiedenis en leeft een teruggetrokken bestaan in een tuinhuis - zoek ik naar manieren om haar toch voor ‘de lens’ te krijgen. Ze is schichtig, ook als ik haar -

Over vervreemding Nee je kunt niet spreken van verdriet want er is al heel lang geen familieband meer. De verschillen tussen mijn adoptief zusje en mijzelf waren in ons volwassen leven zó groot, de werelden van haar en mij lagen zó ver uit elkaar, dat wij, zelfs wanneer we over

Over een nieuwe vestiging Het is zo dat ik, wanneer ik aan iets nieuws begon - of dit nu een studie betrof, een nieuwe liefde, een nieuw te lezen boek of zelfs, toen ik dertig was, wel eens nadacht over een nieuw kind, - ik ‘had’ geen kerngezin maar was moeder van een liefdevol

Over Jacobs kamer Dit boek is 103 jaar oud. Het werd geschreven door Virginia Woolf en het markeert het begin van haar roem. Ik vind het belangrijk om deze dag met dit boek te beginnen, omdat ik voor het eerst een volle dag in de nieuwe vestiging van de literatuurapotheek

Over Arthur Japin en het Concertgebouw In ‘Wat stilte wil’ een boek van Arthur Japin - een boek waarvan ik hoop dat jong en oud het zal willen lezen -, trekt de schrijver dunne lijntjes langs de contouren en de gevolgen van onderdrukking. En het zijn die lijntjes waarom ik

Over vertrekken Ik ben er verdrietig van, heb het zolang mogelijk gerekt - het vertrek van hier - perslot zijn we met velen, u en ik. Maar het kan niet meer, hier blijven. Dus dit meisje gaat. Een oud meisje, toegegeven, en er is niks wereldschokkend aan het vertrek van een

Stel dat liefde een ruimte is Wanneer ik mij voor de geest probeer te halen wanneer ik voor het eerst met liefde in aanraking kwam, dan dient zich niet zozeer een iemand aan - of een iets - maar veeleer een toestand, een atmosfeer. Er zijn wel wat beelden, ik zie schaduwen