Bu baharı hakettim hiç kimseye hiçbir şey borçlu değilim..

Başkasından üstün olmak, çekici olmak, başarılı olmak, daha iyi evde oturup daha iyi arabaya binmek gibi endişelerim yok; yarıştığım herhangi biri yok, kendi ideallerim çerçevesinde oluşturduğum huzur tanımına erişmeye çalışıyorum ve başkaları için yaşamadığım için mutluyum.

Yolum Ege’ye..

Ben Ege’ye aşık oldum..

Evimi şarkılar eşliğinde temizleyip yarın, sevdiğim biri için yemek hazırlığı yaptım. Şimdi hoş kokulu bir mum eşliğinde vazomdaki taze çiçeklere bakarak bi şeyler yazma vakti.. Terapi değil de ne..

Çocukken yaz, daha büyük bi mevsimdi..

9 günlük tatilden sonra afallayan bi ben miyim bugün?

İnsanların mutlu ve başarılı olduğunu görmekten mutluluk duyun. Hayat bir yolculuktur, rekabet değil.

🎙️Kaptan Eda Erdem x.com/mustafataha/st…

Harap olsa da memleketinin dört bir yanı, yine de özlüyorsun..

İnsan hayatının anlamını refahta, sosyal kimlikte bulamaz. Ancak içindeki niyetin saflığında bulabilir.

Keyif alabildiğim kadar almak, insan ilişkilerini abartmamak, güveni minimuma indirip alabildiğine seçici olmak, belirsizliklerden uzak durmak, yaşama çok da mana yüklememek, okuyabildiğim kadar kitap okumak ve tabiatın eşsiz güzelliğinde usul usul yaşlanmak; işte mutluluk.

“Ne kendini ne de olayları yargıla! Ne alkışlayıp böbürlen ne de kendini kötüle. Nehir akıyor, sen o akışın farkında olmaya devam et.”

Bi gün 8-5 çalışacağım aklıma gelmezdi.

Bizim değilmiş büyüdüğümüz şehirler..

Fazlaca eksik ama yine de devam ediyorsun bi şekilde..

Otobüsün arızalanıp yolda kalmıştır en az 2 saat geç gelecektir. O sırada neyse ki kulaklığım yanımdadır diyip elimi çantaya atarım ve o kırmızı ışık.. sad story:(

Hayat bu kadar karmaşık olmak zorunda mı? Yoksa her şey düşündüğümüzden çok mu basit?