beni bi gece öylesine arasana ya

hüzünlü sarkılardan kacmak istiyorum ama sanki onlar beni bırakmıyo

oynama onunla oyuncak degil (kalbim)

benim sanırım bazen hic kimsem yok

evin soğuyunca evi terk etmezsin evi ısıtmaya çalışırsın

herkesten uzaklaşıp tek başına kalmaya başladığın o evre

bütün öfkeme rağmen gayet nazik biriyim

hayat sürekli olarak bana kimseye güvenmemem gerektigini ögretiyor

sevilmemenin sebebini kendinde aramak caresizligin dibi ya

ana karakterin sağlam bir tatile ihtiyacı var

aşırı duygusallık ve duygusuzluk arasında gidip geliyorum

neyse ya neyse. her anlamda

müsait misin diye sorduklarında emin olamıyorum abi önce konuyu görmem lazım

konusmak istemiyorum sadece odamda yere oturup dusuncem

yeterince sabrettikten sonra bi bosvermislik geliyo

tek başına parkta oturmak gidiklerin kendine uyguladığı en iyi terapi

zor olabilirim ama ugrasabilene cenneti yasatirim

uyumadan önce bile parfüm sıkıyorum güzel kokma bagimlisiyim sanırım

belki de biz bittik (mental sağlığım)