Are there any groups or people, not just in Japan but anywhere in the world, who would like to try a similar experiment within their communities/region? Who would like to try and change their society too?
“Kolay incinecek kadar narin, her ince ayrıntıyı bile düşünecek kadar hassas, kırılınca kendi içine çekilecek kadar duygusal olmak seni çok fazla yıpratır. Kimse bu kadar ince düşünen birine acımaz. Duygularının yoğunluğuyla ilgilenmez. Ve kimse narinsin diye kırmaktan çekinmez.”
Hiçbir suçları yokken turistlere istemsiz kıl olmaya başladım. Eve gelen misafir çocuğunu kuytu köşeye çekip hırpalama hissiyatı gibi hissiyat doğdu içimde.
Aya gidilecek
daha da ötelere,
Teleskopların bile görmediği yere.
Ama bizim dünyada ne zaman kimse aç kalmayacak,
Korkmayacak kimse kimseden,
Emretmeyecek kimse kimseye,
Yermeyecek kimse kimseyi,
'Umudunu çalmayacak' kimse kimsenin?
Nazım Hikmet
Şefkâtli bir insanı yanında bulmak, ne kadar önemli bir gereksinim hayatlarımızda. Hoyratlığın sıradanlaştığı bu çağda ne kadar az insan sahip bu kıymetli tavıra… Parlayan bir altın, bir elmas misali şefkâtli insanı yanında bulmak; onu görmek, yanında taşımak.