İnsan zamanla sevdiğine, avukat zamanla müvekkiline benzer

Gönlü düşmeyenin yolu da düşmez

Her düğünde gelin duvağını kaldırır, damat gülümser. Avukatlar ise o an içinden geçirir: ‘Bu tebessüm ileride boşanma dosyasına delil olarak sunulabilir mi?’

Köşeyi döneceğimiz davayı aldık, sıra kazanmakta

Tebligatlar da insanlar gibi çok bekletirsen kayboluyorlar.

Adliyeye ilk kez gelen müvekkil burası adliye mi labirent mi belli değil deyince Adaletin yolu karışık biraz, alışın dedim

Balkonumuzu çiçeklerle süsledik de Soğuk vurunca yine ilk onlar kurudu

Eşiniz ‘Ne istersen yap’ dediyse, bu açıkça ‘Benim dediğimi yap’ anlamına gelir. Yanlış anlamlar çıkarıp davayı kaybetmeyin.

Kitabın 173. sayfasında dalmışım Ana karakter olup rüyada kitaptaki olayı yaşıyordum Uyanınca kitaptaki ayracı çıkardım Kitabı okumuş sayıyorum

23 yıl boyunca ‘birbirine körü körüne güvenen çift, şimdi mal paylaşımında: “Sayın hakim, perdeleri bile ben almıştım, fişi saklıyorum!”

Kimi davalar susarak kazanılır.

Sevgiye güven katılmadığında, iltifatlar bile küfür gibi gelir

Bir gün tutukluluğa itirazım kabul edilirse hâkimi de mübaşiri de nikâha çağıracağım Böyle güzel günler kolay yaşanmıyor

Ankara Hukuk’ta mevzuat, İstanbul Hukuk’ta hayat okutulur.

Hala bu dönemde sadece iyi biridir deyip güvenenler var Bende güven için yazılı sözleşme 2 şahit Noter onayı ve en önemlisi yukardakinin müdahalesi gerekiyor

Bir çocuğun velayeti için verilen hükümde anne de baba da gözyaşı döküyorsa mahkeme kararı sadece bir sayfadır Gerçek kayıp o çocuktur

İki dürüst yalnızın tesadüfü..

Ne geçmişte kalabiliyoruz ne de yarına varabiliyoruz Arada zamana isim veremediğimiz yerdeyiz

Kimi kendini arar kimi kendini unutturacak olanı

Eskiden kalpten kalbe yol vardı Şimdi her şey arşivleniyor İlişkiler bile KVKK kapsamında