Anlamamak üzerine anlamayı tercih edince olumlu algılanan/dayatılan, anlaşılmayan anladıklarımız bir anda kutsallaşıveriyor. Kalıp düşünce fikirler gibi bazılarının ne işe yaradığını asla bilmediğimiz halde ölümüne savunulan,bilinen bilmediğimiz tuzak düşünceler..
Bir de fetva beğendiremiyoruz; günahına güzelleme ile güncelleme getirilmiş uygun ve fonksiyoner cevap bulana kadar kulağının üstüne yatan konforu yüksek müslümana! Allah başka dert vermesin ne diyelim!
Her türlü iyiliği/ yardımı dost çevre ve arkadaşlarına sınırsızca kredi şeklinde verip karşılığını da faizi şeklinde bekleyen, isteyen iyilik timsali arkadaşlarımız da vardı bizim! İyilik/insanlık dediğin yatırım yapmakmış oysa..Bugün ben, yarın sen!
Tanışıklık ve yakın temastan kaynaklı güven bana anlamsız gelir nedense.Özellikle sosyal medyada salt diğerlerinden daha yakın temasta diye kişilik güzellemeleri görünce hep garipserim sonu aksine kolay döndüğünden.Kavramları sanki sadece tüketmek üzerine kullanıyoruz,ya sonrası!
Şimdi de yeni moda! Psikolojim bozuk bana her şey mübah! Günahı biliyorsun ama ihlaline gelince aklım hava da! Bir meczupluğun alanını ihlal eksikti ona da kılıfını uydurdu insan. Şeytana ne hacet ayaklıları pabucunu ters giydirir göz kırpmadan..
Yaş almış eğitim almış yol almış ama bir nebze kişilik alamamış. Gezmiş tozmuş görmüş yaşamış ya ahlakı bulamamış. Dünü unutmuş, zulme meyletmiş mazluma kin gütmüş de insan kalamamış. Her günaha batmış, mağrur nefsine kanmış gözünü de karartmış yine Hak'kı hatırlamamış..
Kalplerde ki o biriken nefreti aşmadan zor; sevmek zor, merhamet zor, hoşgörü zor, iyi zor. Hasılı nereye iyilik tohumu ekmek istesen zakkum gibi yetişen nefretle başetmek çok zor..
Sanki yurdun doğusunda ilk defa milli bayram kutlanıyor,çocuklar ilk defa lideriyle tanışıyor gibi toplumu bir de terörize edip zafer kutlamak zekice bir hareket. Kimse kırsalda öğretmenlik yapmasın herkesi merkeze çekelim lüks temiz sınıflarda eğitim versinler!Öğretmenlik bu mu?
Ne çok seviyoruz ötekileştirmeyi, ayrıştırıp düşmanlaştırmayı. Kardeşim dediğine anlık hezeyanlarla düşman bellemeyi. Beyin sanki düşman üretme merkezi, azıcık dokunmaya gör bir anda avına kesilmiş vahşi hayvanlar gibi ne kolay seçiyoruz sevgi yerine nefreti.
Sırf yüzüm yumuşak görünsün diye herkesle olur olmaz şakalaşılmasa ne kadar düşünceli bir davranış olurdu.Sırf şaka yapayim diye kırmadık alan bırakmıyorlar da yine de ben ne yapıyorum diye dönüp bakmıyorlar. Herkes kendi kusuruna ne kadar yücelik yüklüyor aşmak mümkün değil.
Yazdığım her şey benimle ilgili değil. Yazılan çizilen her şey de sizinle alakalı da değildir. Herkes beni izliyor, herkes beni konuşuyor gibi saçma paranoyalarda sosyal medya etkisi sanırım. Bir de ulusa sesleniş pozunda havalar, 80 milyon! pür dikkat. Garip garip haller.
Ne zor şu ifritten çağda hâlen insan kalıp insana insan gibi bakmakta. Masum tertemiz kalpleri temiz yetiştirmek yerine pis kokuşmuş zehirli zihniyetleriyle yeniden yeniden durmaksızın kirletme, ayrıştırma bölme emelinde bir eğitimcinin elinde hangi masumiyet halen saf kalabilir.
