ای کاش میشد شب بخوابم بیدار شم ببینم تو ایتالیام

جدیدا نمیدونم چیشده با اهنگای ویناک ارتباط خوبی میگیرم.

واقعا راه جنوب خیلی خطریه.

بابام یه عکسایی ازم تو تنگه چاهکوه انداخته که مادر بگِریَد انقدر که خوبه.

ولی من دیگه دلم میخواد تا ابد جنوب بمونم.

جداً با آدمای خوبی که تو جنوب وجود داره ادم نمیتونه حتی از کنار افسردگی گذر کنه.

موتورسواری با بابام تو هرمز ده هیچ از همه موتورسواریای زندگیم جلو زد.

ولی من یه تیکه از قلبمو تو جنوب جا گذاشتم و اومدم.

شیراز فقط یه شهر نیست یه سبک زندگیه.

Hormuz Island, Red Coast🏝️

She’s not happy that she’s leaving. She’s me. Ughh

شبایی که طراحی میکنم انگار روحم آزاد میشه.

اگه ازش چیزی یاد نمیگیری ، باعث پیشرفتت نمیشه ، ذهنت رو تغذیه نمیکنه، بازی درمیاره برات، و آروم آروم از تو خالیت میکنه، بهتره برینی بهش و تنها باشی و انقدر روابط چرت و پرت و جدی نگیری

مرگ هم دیگر نمیخواهد عاشقی با قلب مُرده.

تنها مشکلی که تو زندگی مشترک آینده م میخوام داشته باشم:

من واقعا از آدمای افغانی کیری بدم میاد و بله نژاد پرستم سر همین یه نژاد

چون تحویلت نمیگیرم بَدَمو میگی اما میدونم پشمات میریزه منو میبینی.

جنگ به من یاد داد باید مهاجرت کنم.

خیلی پیچیده نیست… پارتنر درست حسابی در آخر یا جزو خانوادت میشه یا باهاش خانواده تشکیل میدی! در غیر این صورت تا تهش باهات نیست

این شهر دیگه موندن نداره.