Elam Ela

sabah aç karna kahveyle dolorex içen midem ve ben, arkadaki midem

1 ocak pazartesiden yeterli verimi alamayınca 1 şubat günü ben

‘geçmişi kabullenmek için ümidini yitirmelisin’

boks hiç benlik bi spor değilmiş, para verip dayak yedim bugün

az önce ilk defa belim ikiye ayrılmadan köprü hareketini yaptım, bioma yoga instructor yazmaya gidiyorum, bye

14 Şubat anısı acilde nöbetçiyim dinlenme saatimde tus çalışıyorum içeri arkadaşım girdi parfümün çok güzel ismi ne dedi söyledim sevgilime 2. hediye olarak alıcam dedi ve gitti, ben de ders çalışmaya devam ettim 14 Şubat anısı bitmiştir

hasta geldi ‘ hocam ben çok takıntılıyım sigara içiyorum böbrek taşı düşsün diye bi kere bira içildiler akşam olunca hep içesim geliyor napıcam‘ teyze ben de takıntılıyım inan bilmiyorum belin ağrıyorsa bakıyım

bu saatte akademiklik için kalktım, pazartesi bana doçent demiyceklerse olay çıkar (haticeye bakmak bilim için önemliymiş bu arada Nurkan )

ameliyathaneye ve ybüye adım atınca benim eşgal :

üç saat önce bel ağrısı başlayan hasta poliklinikte benim MR çektirmem lazım diyince ben

bugün pediatri polikliniğinde ağlayan çocuğa bunun oyuncağını verdik, harika bi klinik

Bolvadin’de bir taksi durağı -indibindi 50₺-

bu havada spor için uzun tayt giymenin bünyede bıraktığı etki

tırnakçıdaki kadın doktorum diyince sizi sporcu sanmıştım dedi, gerçekten vücutçuyum sanırım kabul ettim…

Kafede otururken müzik açtım, diyorum kulaklığım ne kadar iyiymiş ya ses nasıl yüksek o sırada bluetooth KAPALIYMIŞ

hızlı tren o kadar soğuk ki kolumu tshirtün içine aldım öyle gidiyorum, sıfır utanma