Sevmek, anlamaya eşdeğer mi?

Orada , öylece , kendi kendine karalarken, ben de kendimi , kendime karalarken uzanıyordum

Yaşamanın en korkuncu bile en güzel ölümden daha güzeldir

Her şey çok anlamlı // hiç bir şeyin anlamı yok

Sadece şimdi var, nefes al

Zihnimdeki kaostan damıtıp yarattığım panzehirlerle yaşıyorum

Kronik melankolik

Hepimiz çukurdayız ama bazılarımız yıldızlara bakıyor

Dibi bilirim, diyor. En büyük kökümden bilirim onu: Seni korkutur. Ben korkmam oradan: ben oraya gittim. Sylvia Plath

Ben yola gönüllü çıktım, onlar beni yoldan çıkardı. Artık bahtıma ne çıkarsa

Melankolik günaydın

Çünkü hayat her insanı kırar

Bir şey ilerlemiyorsa öylece yarıda bırakılabilir. Kitapmış, insanmış, yolmuş, acıymış, sevinçmiş...Hayat zorlamalarla heba edilecek kadar uzun değil.

Amına koyim herhangi bişeyin

Bir şeylerin aksaması gayet beklenen bir şey

Seni, senden kopartan tüm o mükemmel insanları siktir et

Çünkü ben gözümü kapattığım her an güneşi tenimde hissediyorum.

Zihnim, gördüğüm en sakin kaos

Havada yas kokusu var

Günün saatleriyle boğuşmak ve diğerleri