Bir deprem ülkesinde yaşayan ve deprem tehlikesi yüksek illerden Kahramanmaraş’ta yaşayan biri olarak bir gün burası da Elazığ’ın, İzmir’in kaderini yaşarsa benim için ailem için veya herhangi biri için melek oldu diye iyileştirmeler yapmayın. Hakkımızı arayın.
Bu yaşıma dek her sabah oturup kahvaltı yaptığım mutfak masasında son kez ve tek başıma oturmuş ağlayarak köfte dürüm yiyorum. Hoşçakal güzel evim, benim gibi mutlu çocuklar büyüt içinde.
Ne yürekli bir hayat.. Son nefesine kadar dimdik,avaz avaz.
Sesin kulağımızdan,direnişin hafızamızdan silinmeyecek.
Dokunduğun tüm hayatlar için iyi ki vardın.