Huzurla otururken birdenbire "ben şimdi böyle huzurlu oturuyorum ama aslında huzursuz olmam lazım çünkü sabah bir şey aklıma gelip huzursuz olmuştum, can sıkıcı bir şey vardı, bir sorun, pürüz, neydi o?" diye düşünüp huzursuz olmak... Gerçek huzursuzlar bu deneyimi çok iyi bilir.

E kulaklık takıyorum laf atmayın diye ama hala atıyosunuz hanfendi?

Glikoz yükleme festivalinizi tebrik ederim.

Kedi favlamaktan kendimi alamıyorum.

Kotor’a gitmeyen bi ben kaldım herhalde.

Bugün küpe takmadan işe gelmişim, küpe takmayı bile unuttuysam gerçekten iyi değilimdir.

Yalnızlık ve sessizlik ihtiyacına saygı, toplumların gelişmişlik göstergesi. Bizde çoğunlukla bu ihtiyaçların kavranması, hatta algılanması dahi söz konusu değil. Bu, sadece bencillik ya da eğitimsizlikle açıklanabilecek bir durum da değil. Ötekiyle kendi arasındaki sınırı

Öyle bir bıkmışlık.

Bazı insanlar iyi ki varlar.

Çünkü böylesi daha kolay.

arada gelir. open.spotify.com/track/1Q5dHbfQ…

bu yol nereye gider bilmem ama yürüyorum işte.

yatay atılan storyler için telefonu çevirmeye üşendiğim bir eradayım.

hiç insan görülmeyen ve hiç konuşulmayan bi iş var mı

keşke biri bana the smiths plağı alsa

boynuma asıp gezmek istiyorum

Sürekli takvime bakarsam günlerin daha çabuk geçeceğini zannediyorum.

Bir dönem kapanıyor.

Turgut Uyar'ın "Issız tepelerde güneşe bakıp saati tahmin etsem/Haberim olmasa hiç perşembeden, pazartesiden" mısrasını düşünüyorum. Çok yorgunum.

bol bol su içmeyi ve sizinle uzun süre konuşmadan durabilen birinin sizi asla sevmeyeceğini unutmayın