Yazın kışçı oluyorum, kışın yazcı oluyorum. Hep benim olmadığım yerler yemyeşil gibi geliyor.

Arkadaşlar hepimiz özsaygılı ve sınır koyan bireylere dönüşünce sistem işlemiyor bir şeyler tıkanıyor sanki. Arada bazılarımızın kendini yedirmesi lazım ki milyar yıllık dünya yürüsün biz buna alıştık.

Bazen kendime anlam veremiyorum. İçimde aynı anda Virginia Woolf, Derya Bedavacı, Küfürbaz Haydo, Yıldız Tilbe ve Cemalnur Sargut var.

Gün içinde anlamsızca içimden "vay vay vay demet ablam hoşgeldin" derken buluyorum kendimi. Hayırdır inşallah.

Bir insanı sevmem için gereken tek şey bu. Hiçbir ideolojik, dini, kültürel ortaklığa gerek yok. İtimat edebilmek, dağ gibi yaslanabilmek öyle güzel ki. Allah kimseye olan inancımızı incitmesin. En başta kendimize.

İnsanın bir dönemki zayıflığı ve kendini savunmayışı için kendine kızması kadar ürkütücü bir şey yok. Buna ben müsaade ettim diyorsun. O kapıyı ben açık bıraktım. Kendine duyduğun kırgınlık ötekine duyduğun kırgınlıktan çok daha büyük oluyor. Bu yüzden en zoru kendini affetmek.

Yüz gün iyi olup bir gün kötü olursanız "aslında ne kötü biriymiş, görüyor musun şu yaptığını" derler. Yüz gün kötü olup bir gün iyi olursanız "aslında ne de iyi biriymiş haksızlık etmişiz" derler. Halkımız asla matematik ve hesap kitap bilmez.El aklıyla değer vermeyin kendinize.

İnsan bir senkronizasyon problemidir Kendi içi ve kendi dışı arasında Tüm bunları ayın mavi alazında Ayakların dolaşıp yere düşünce anlarsın -Ayşe Dilara Akdeniz -

Kendinde alınma hakkı bile görmeyecek kadar kendini değersiz hissedip hiçbir şeye alınmamak ile kendini aşırı sevip değer vermenin özgüveni ile hiçbir şeye alınmamak dışarıdan aynı şey gibi görülebilir bazen.

Pek çoğumuzda özdeğer problemi var. Kimse kendini mutlak değerli hissetmiyor. Fakat kendini sevmenin nihai ölçütü nedir diye sorsalar başka biri olmak istememek derdim galiba. Kendimden tüm şikayetime rağmen bir başkası olmayı dilemedim. Ben olmak her şeye karşın kıymetli geldi.

Efkarlanınca Fairuz dinlediğim yaşlardan Serdar Ortaç dinlediğim yaşlara geçtim. Acı çeke çeke değil oynaya oynaya geçiyor.

Aşk bir dikkat problemidir.

İyi insanlar melek değildir; yalnızca içlerinde pusuda bekleyen kötülüğü, fırsat doğduğunda bile eyleme dökmemek için çaba harcayanlardır.

Habis narsisist nihayetinde yaşamı da kendini de yaşayamaz; çünkü her ikisiyle de savaştadır. . Onun trajedisi, dışarıya taşkın bir kudret gibi görünen şeyin, içeride derin bir tükenişten başka bir şey olmamasıdır.

‘Ben sık sık iyileşirim Çünkü beni boğan sarmaşığı evlat edindim’. Dilara Ayşe Akdeniz şiire inancımızı tazeliyor. Hayırlı olsun. Tebrikler ! ⁦⁦Dilara Ayşe Akdeniz⁩

Aşırı mantıklı insanlar beni ürkütüyor. Bende kendimi bu denli yoğun koruma arzusu yok. Birinin olanca mantığı ile, hesapla kitapla kendini korumaya alması, alışık olmadığım bir iklimde yaşamak gibi benim için. Belki bunu öğrenmem gerek.