چقدر محیط توییتر سانتیمانتال و ازدواجی و عشق ابدی‌طور و انرژی مثبت شده. به ولای علی قدیما محیط اینجا خیلی فرق داشت؛ مارکت دستِ پوچ‌گرایی و آنتی‌سوشالیته و ناله‌های فلسفی بود. فکر کنم این پلتفرم رو هم به مهاجرای دگوریِ اینستاگرامی باختیم.

آدم نمی‌دونه چی بگه. ناصر تقوایی در کنار گلستان و غفاری و بیضائی، به معنای واقعی کلمه، آدم‌حسابیِ این سینما بود. حیف آقا جان، حیف. این حکومت زالوصفت می‌خواد چیزی از فرهنگ و هنر تو این مملکت نمونه، و تا حدی هم داره به خواسته‌اش می‌رسه. اینا حتی به عکسش تو باغ فردوس هم رحم نکردن.

اونا سینما رو پول می‌دیدن.

«ناصر تقوایی» تو یکی از مصاحبه‌ها می‌گفت مهم‌ترین آدمی که باهاش ملاقات داشته گروتفسکی (کارگردان تئاتر برجسته لهستانی) بوده. می‌گفت گروتفسکی آدم ساده و خاکی‌ای بوده. تو ایام محرم می‌برتش بوشهر برای تماشای تعزیه و به دوستای بوشهری‌اش میگه این آقا رفیقِ ارمنیِ منه! ای داد بیداد 🚬

این سبک ادیت که عکسو شبیه نگاتیوای آسیب‌دیده شصت سال پیش می‌کنه رو خیلی دوست دارم. ایوان مرمر کاخ گلستان، مهر

کَله‌ی پدرِ هر چی نسترنِ بی‌ناموسه. دایی‌جان‌ناپلئون، ناصر تقوایی