این تصویر بیش از اینکه امیدبخش و تحسین‌برانگیز باشد، خطرناک است.

دیگ درهم‌جوش: هویتی ملی واحد یا چند فرهنگی؟ اخیرا شاهد افزایش صحبت ها در باب قومیت‌گرایی در ایران بوده‌ایم.در این نوشتار قصد دارم با تکیه بر کتاب Melting pot (دیگ درهمجوش) به شرح این موضوع(چندفرهنگی و هویت ملی) بپردازم. قرن‌ها آمریکا به عنوان سرزمین بازآفرینی دیده شده، (1/20)

در همین لحظه که می‌نویسم، نه ذره‌ای تردید دارم و نه سر سوزنی نگرانم، بلکه بسا شادمان و امیدوارم. همه چیز بهتر از آنی است که فکر می‌کنید. صبور باشید و ایمان بدارید، به لحظهٔ رَستن؛ به لحظهٔ رُستن!

خود کلمه زمان یه کلمه فارسیه که رفته به عربی. تو فارسی باستان میشه jamāna تو پارتی jamān و تو سغدی و مانوی ترفانی zamān. ریشه اش هم میشه فعل gam به معنی امدن. علاوه بر زمان شاید براتون جالب باشه که کلمات دین (daēna اوستایی) و نماز (از ریشه nam به معنی خم شدن) هم فارسی هستند.

دفترچه را گذرا خواندم و نوع نگاه به مسئلهٔ گذار در آن را در نسبت با واقعیت یافتم. این خیلی مهم است که نویسنده‌ها روی بستر واقعیت فرض‌های خود را بنا کنند. به نظرم آنچه با احتیاط بسیار لحاظ شده، نوعی براندازی امن و برگشت‌ناپذیر است. هر دو وجهه برای چیزی که در پیش رو خواهد بود

عجیب زاده همچنين بايد توجه داشت كه مخاطب اين دفترچه، علاوه بر پادشاهيخواهان، سه گروه مهم ديگر هستند. عوامل رژيم: اگر جنايت نكرده اند و از رژيم جداشده اند، زندگي و شغشلشون را ادامه مي دهند اپوزيسيون غيرپادشاهي: همه چيز از طريق راي مشخص ميشه. جامعه بين الملل: گذار دمكراتيك و بدون هرج و مرجه

مشاهده در مورد دهه شصتیهای مهاجر: هرچی زوج متعهد و بچه‌دار و موفق میشناسم، متوجه ضرورت بازگشت پهلویه. اونایی که نتونستن پارتنر درستی پیدا کنن، یا طلاق گرفتن و مشکلات روحی دارن، لگد میزنن. #عقده_پهلوی یه اصطلاح عادی نیست، نمایشگر شخصیته، دماسنج روحیاته، عصاره‌ی سبک زندگیه.

حالا که معلوم شد علی مطهری یه "آدم عادی" است خیالم از بابت اون "مردم عادی" که وطنپرست‌های ۱۲ روزه نگرانشون بودن راحت شد!

آزادی بیان بالاترین ارزش است. خلاف دموکراسی که ذاتاً حائز هیچ ارزشی نیست، آزادی بیان، ارزش بنیادین و مصدر شکوفایی است. نگذارید کسانی با چماق آزادی بیان، آزادی بیان شما را محدود کنند. بزنید در دهانشان و اعتراضتان به هر چیزی که دوست ندارید یا توهین می‌شمرید را، بی‌لکنت بر زبان جاری

باز و باز و باز هم، مسئلهٔ اصلی نهایتاً ایران و ضد ایران است. هر چیزی که منتهی به دشمنی با ایران بشود، برای اینها ارجمند است. اینهایی که در حد باز گذاشتن منشن، تحمل نظر مخالف ندارند یکباره می‌شوند حامی آزادی بیان یک ایران‌ستیز. همین تفاله، اگر به یکی از نمادهای ضد ایرانی هجمه می

نه فقط فردوسی، که جایگاهش در بازیابی هویت ایرانی قابل اعتناست، که تمام گنجینهٔ شعر و ادبیات فارسی در طول یازده قرن گذشته، ساحتِ مقدس میهن‌پرستان است. تارهای درهم‌تنیدهٔ این ادبیات است که از ختن و دهلی، تا سواحل مدیترانه یک بستر فرهنگی مشترک ساخته است. پیوند میان ایرانیان را همین

تقریباً ۹۹٪ این کلمه هایی که می‌نویسید و میگید معادل فارسی نداره یا تو زبان فاریی معنی رو خوب نمیرسونه، هم معادل فارسی داره و هم معنیش خوب منتقل میشه. فقط شما بی‌سواد هستید://

دیدید دریاچهٔ ارومیه، از پس هزاران سال تاریخ به مژه‌برهم‌زدنی خشکید؟ اگر پیوند میان‌نسلی و پیوند بینافرهنگی میان ایرانیان هم از بین برود، ایران، این کهن‌بومِ عزیزِ چندهزارساله هم از هم می‌پاشد. آن سوی جایی که شما ایستاده‌اید، سنگرِ دشمنانی است که هست و نیست‌شان را بر نابودی ایران

آرمین فکر میکنه از بقیه فرهیخته‌تره، آرمین نمیدونه علی بندری در مباحث تاریخ معاصر دقیقا داره خط واجا رو پیش میبره. آرمین ها رو دوبار گاییدم که مشکل اصلی ما از قبل ۵۷ تا الان همینان که توهم دانایی دارن عشق ابدی ببینید شرف داره به اینکه بذارید خط فکریتون رو علی بندری‌ها شکل بدن

جمهوری‌خواهانِ امروزی به طور خلاصه: «ما در ایران جمهوری‌خواه که نداریم، دشمن شاه داریم.»

چندین توییت نوشتم و پیش از انتشار خواندم. دیدم چیزی که در ذهنم هست، نیستند. قویاً حس می‌کنم توانایی گفتار و نوشتار و انتقال پیامم را از دست داده‌ام. در این لحظه هیچ چیزی به اندازهٔ نگفتن، حالم را خوب نمی‌کند.

از پرت بودن اونچه که با نام «جنبش زنان» فروخته میشه، همین بس که به تسخیر دختربچه‌ها درومده و نه تنها زنان مسوول و بالغ رو نمایندگی نکرده، بلکه حتی مخاطب هم قرار نداده. وضع زنِ خانه‌دار، کارگر، کاسب، مادران و معلمان نه تنها موضوع «جنبش» نبوده، بلکه نگاه تحقیرآمیزی بهشون داشته.

اینجور فکر می‌کنم که در میان‌مدت، ایران با مسئله‌ای مهمتر از آب و آذربایجان روبرو نخواهد بود.

در جایگاه یک خداناباور، دین‌زدایی از ایران را خلاف مصلحت میهن می‌دانم. صدالبته دین‌زدایی از ملت با دین‌زدایی از حکومت متفاوت است. علیرغم اینکه شیعه از بنیاد اندیشه‌ای مخرب و واپسگراست، اما ستردن آن به قیمت ایجاد گسستی میان آیندگان و گذشتگان خواهد بود. این همان بلایی است که لااقل