Feridun Düzağaç konserine gittim! cümlesinin meali: Tek bir şarkının yüküyle, epeyce uzun zamandır dinlemekten imtina ettiğim adamın konserine gittim! ve tabii ki F.D.’nin bundan haberi yok. ✌️

pişkinlikleriyle, ülkeyi kocaman bir psikiyatri kliniğine çevirdiler. Büyük başarı!

Kürt Halkının ''Apê Musa''sı, son yüzyılın en önemli Kürt entelektüellerinden biri olan Musa Anter’in, 1950’lerde, Turistik Otel’in ilk açıldığı dönemde, otelin müdürlüğünü yaparken sayısız siyasetçi ve entelektüeli bu otelde ağırladığını..

Başımıza gelen kötü şeyleri kanıksamakla lanetlenmiş gibi davrandığımız bir günden daha kucak dolusu kaygılar…

taklitler aslını yaşatır! Taklitler için aşağıdaki görsele bakınız 👇🏻

“dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.”

hepimizin bir boşluğu var, deniyoruz, artık tamam, oldu doldu, diyoruz. yanılıyoruz. yenileceğimizi bile bile, bi’ daha, bi’ daha deniyoruz. bi’ yer var, biliyoruz, tamamlanamıyoruz.

Mesela Süleymaniye de çok güzel onu niye yemiyorlar ben burda kötü niyet ararım..

Sene 2007 Dersim’e ilk gelişim, Pertek’de mahsur kaldım. Sene 2022 Dersim’e ikinci gelişim Ovacık’da mahsur kaldım.. ama nasıl güzel✌🏻

Biz bittik…

"Sistem" sözcüğü hemen herkesin bir şey yapmamak, çabalamamak ya da "düşündüğü" gibi davranmamak için başvurduğu bir üst varlığa dönüşmüş durumda. İkiyüzlülük mü yapıyorsun, "ama sistem böyle!".

“uzun zamandır susuşum, kafamdaki bu dağınıklıktan. şu dünyada, okuyarak, yaşayarak edindiklerimin tümünü, unutmuşum gibi bir duyguya kapılıyorum; geceyarıları uykusuz otururken.” • zor yokuşu | nezihe meriç

Şantiye bilgisayarı: 1 komut, 10 dakika mola! 😓

Sayın seyirciler İNANILMAZ! Zara sepetimi eksiksiz aldım!

Depreminden kurtulmuş 99'da çocuk, şimdi yetişkin olarak yazıyorum. her krizde olduğu gibi yaptığımız yanlışlar bir depremzede olarak nefes almamı zorlaştırıyor. 24 yıldır atlatamadığımız travma bu sefer daha insani atlatılsın diye birkaç şey söyleyeceğim, lütfen kulak verin.

Birilerinin notlar aldığı şu günlerde, nacizane kendi deprem notlarımı yazayım istedim. Toparlamak çok zor oldu benim için ama yazmak, not düşmek gerek artık. Depremin acılarının, öfkesinin unutulmaması gerekiyor çünkü. Belki birileri okur, acıları hissedeler kimbilir. Buyrun

Utancın olmadığının, adaletin olmadığının, bu topluma inancın bir boka yaramadığının fotosunu çeker misiniz? Teşekkürler.

övüneceği başka hiçbir şeyi olmamış hayatta, naapsın ırkıyla övünüyor, kullanıldığını bilmeden, nefes aldığı evrenden bihaber, okuyup dinlemeden, sebep sonuç ilişkisi kurmadan; ağlıyor, bağırıyor, savaşıyor: ırkım da ırkım! "Allah" 'dan da iyi biliyor! of offff offf off offf!

Kabinde Kılıçdaroğlu fotoğrafına; “hade be piro!” derken buldum kendimi. İnşallah bu işin sonu psikyatride bitmez!

Sabırsız bekleyişte yapılacak en iyi işi buldum sanırım; kışlıkları kaldırıp, yazlıkları çıkarmak!