En büyük kazığı da gençlere attılar. Sizin hiçbir şeye yetecek paranız yok. Bir kahveyi bile düşünmek zorundasınız. Yaşama sevinciniz çalındı. Oysa gençlik kaygısızlıktır. Bunu bir gün bile yaşatmadılar size.
Bizler tartışırken, onlar size karşı birleşmiş durumda.
Acilen ıslık çalmayı öğrenmem gerek. Biraz önce kaçırmak üzere olduğum dolmuşa “pardonnn dolmuuş” dıye bağırdım ve bu bana çok anlamsız bir çığlık gibi geldi.