یه عمره داری چشم میذاری این غصه بره گمشه حق میدم بهت..

حس آدمی رو دارم که تنها نشسته توی اتاقش و یه فیلم قدیمی از کسی که دوستش داشته ولی دیگه پیشش نیست رو نگاه می‌کنه. یه صحنه از فیلم هست که عزیزش می‌خنده و می‌گه «پاشو بابا غصه نخور» ساعت‌ها اون چند ثانیه رو می‌زنه عقب و دوباره می‌بینه.

من رفتم تا تو بخندی، پس چرا غم تو چشماته چشم قشنگ من..

یعنی هر بار که زندگی کردم نرسیدم بهت و هر بار همینقدر دلم شکست؟

دلم برای روزایی که نمیدونستم دلتنگی یعنی چی تنگ شده.

شاید نا‌ امیدی بهتر از امید اشتباه بود..

در چشمانش خودم را میدیدم، منی که اصلا من نبود، من انقدر زیبا نبودم..

هنوزم دوستش دارم،هنوزم دلتنگش میشم هنوزم معتقدم با ارزش ترین احساسم مربوط به اون موقع هستش،هنوزم کلی غم دارم و حال دلم خوب نیست شکسته شدم. اما دیگه از ته قلبم نمیخوامش و نبودنشو به بودنش ترجیح میدم.

روزی، ساعتی، لحظه‌ای هست که من در آن جا مانده‌ام. بعد از آن دیگر هرگز با خودم تنها نشده‌ام..

تو اولین کسی بودی که بهم یاد دادی عشق چیه و اولین کسی بودی که قلبمو شکست. ممنونم که بهم یاد دادی زندگی چقدر میتونه دردناک باشه..

رفت تا دنیایی زیبا ببیند.. اما مگه دنیایش من نبودم؟

همه‌ی این مدت، بی‌صدا تو رو زندگی کردم..

گم شدم در قلبی که فقط جای من بود

برای من امید‌واری بزرگترین شکست بود.

زندگی سراسر غم ما فقط ب غم‌های کم میگیم شادی

این واقعیت برام سنگین بود حالا باید از اول زندگی جمع کنم...

از امیدوار شدن میترسم حقیقت اینه که از امیدواری‌هام بیشتر از ناامید‌ی‌هام رنج کشیدم..

دیشب خوابشو دیدم توی خواب بهم گفت چیکار کردی با خودت چقدر شکستی گفتم تو که رفتی همچی بهم ریخت.

آقا هیچی مارو نجات نداد، هی بگا رفتیم.

فراموش میکنم همه چیز‌ را اما تو بیش از همه چیز بودی..