🔥Telegram İfşa

از صبح توی ذهنم یکی بی‌وقفه می‌خونه "بـین مـا نـگـو فــاصلـه‌س ‌خیـلی، جاری میشـه رو صـورتــم سیـلی، واااای اگـــه نـباشــی مـن مــی‌مـیـرررم». نمی‌دونم مغزم اینو از کجا کشیده بیرون.

بعنوان یه آدم غیرفوتبالی خیلی تعجب میکنم وقتی ملت در کسری از ثانیه به سوالِ "قهرمان جام‌جهانی سالِ فلان کدوم کشور بود؟" جواب میدن. از کجا می‌دونی؟ 😭

نصف مسیر رو به خیر اومدیم و باقیشم ایشالا همین باشه. 🥲

اومدم مطب دکتر و عود روشن کردن. سلام بر میگرن 🤩 تبریک به من. 🤩

چسی نباشه، ترجیع‌بند سعدی. 🙂‍↕️

وضعیت اینترنت داره باعث میشه گوشی رو پرت کنم توی دیوار.

از اون جمله‌ها شنیدم که قراره ماه‌ها و سال‌ها بعد بهش برگردم.

موقع نوشتن متن‌ها رو که نمی‌ذارم جلوم و به حافظه‌م (💩) اتکا می‌کنم خیلی بد میشه. هی قرآن و دیوان شعر جدید میدم بیرون.

سبک‌بارانِ ساحل‌ها.

نیستمتون امروز.

ازم سبقت می‌گیرن کینه می‌کنم.

مواجهه مکرر با اخبار مرگ باعث شد امشب به این فکر ‌کنم که اگر بمیرم آدم‌ها کی و چطوری می‌فهمن.

دیشب خواب دیدم که رفتم خونه خاله‌م و اتاقش همون‌طوری دست‌نخورده سرجاش بود. با بغض و دلتنگی هرگوشه رو نگاه می‌کردم و رسیدم به کمدش. دست بردم و لباسش رو کشیدم نزدیک بینیم و قبل از اینکه بوی آشنایی بهم بخوره با گریه بیدار شدم. عجب حسرتی به دلم موند.

«ماهیِ زخمیِ پاشوره‌یِ حوض کیو خواب دیدی که دریایی شدی؟»

می‌خوام تا شب به این فکر کنم که چطور همچین مساله‌ای اونقدر اینسکیورم کرد که بیام توی اتاق درباره‌ش گریه کنم.

رفتم درموردش یک ساعت خوابیدم.

نرگس بخر و حوالی کارگاه پیدا شو عبدالرحمن.

ته همت کی انبه می‌خره؟