جمله "وای چقدر ساده و احمق بودم" قابلیت اینو داره که هرسال به خودِ پارسالت بگی

ممنونم از قهوه برای تامین انرژی این جنازه متحرک واقعاً

میخواستم بیام بنویسم امروز چقدر همه‌چی غمگینه بعد یهو یادم اومد الان مدت هاست که همه چی غم داره.

چشم ها دروازه ی روح انسانن.

حاضرم روزی هزار بار بگم سرده ولی نرسه روزی که بگم گرمه.

همینکه تا الان تریاکی نشدم خیلیه مامان.

+ چیکار می‌کنی؟ - پِی یه نشونه‌ام‌ واسه زندگی کردن.

میخریم سختیشو به جون...

در همه جوره هدر دادن خودم به طرز رقت انگیزی مستعدم.

من اینقد خواب میبینم که رسما اونور یک زندگیه دیگه تشکیل دادم.

زوری دارم میمونم....

جرمه من تولده

خسته‌ام از همه‌ش. از نگرانی، اضطراب، علاقه، شک، شوق حتی. امید! از امید بیش‌تر از همه خسته‌ام.

همیشه یادم میره که تنهام.

قیافم وقتی بهم گفتن نجات دهنده خودتی :

من نمی‌دونم این چه تابستونیه که هر روزش انگار غروب جمعه‌ست

زمانی از دست دادن برایِ من فاجعه بود بعدها، آنقدر از دست داده بودم که به مرور یاد گرفتم‌ دیگر چیزی برای از دست دادن، ندارم.

وصل شدم به خیال و رویا....

الان تنها راهی که باقی مونده فعال کردن مکانیزم تریاکه

از آدما بدم میاد، می‌خوام سیب زمینی باشم.